Wallisch Karol

Wallisch Karol (30 X 1901 Pukaczów, pow. radziechowski woj. lwowskiego - 3 (10?) II 1934 Kraków). Botanik (studia UJ, dr 1929), fitosocjolog i paleobotanik, taternik, działacz STAZS w Krakowie. Był asystentem w Ogrodzie Bot. UJ, następnie w 1929-30 asystentem w dziale dendrologii w Kórniku k. Poznania, a w 1931-34 kolejno asystentem i pomocniczym kustoszem działu przyr. w Muzeum Śląskim w Katowicach. Współpracownik Komisji Fizjogr. PAU.

W 1926 i 1927 wsp. z Bogumiłem Pawłowskim i Marianem Sokołowskim prowadził badania fitosoc. w Tatrach, głównie w Dolinie Rybiego Potoku, m.in. w trudnym terenie pn. ściany Mięguszowieckiego Szczytu i pn.-zach. ściany Niżnich Rysów. Wsp. też są autorami dużej i cennej pracy Zespoły roślinne i flora doliny Morskiego Oka ("Rozpr. Wydz. Mat.-Przyr. PAU" 1927, druk 1929 i jako odb. w 1928); skrócona do połowy wersja niem.: Die Pflanzenassoziationen und die Flora des Morskie Oko-Tales ("Bull. Int. Acad. Pol. Sc. Cl. Math." 1927, druk 1928). Inne prace W. (z zakresu paleobotaniki i dendrologii) nie dotyczą Tatr. W taternictwie, któremu nie mógł poświęcić zbyt wiele czasu, zabłysnął w 1927-32 jako jeden z najlepszych wspinaczy. W 1927 przeszedł wsch. ścianę Mięguszowieckiego Szczytu nowym, nadzw. trudnym wariantem; w 1928 pierwszy przeszedł całą rysę (zwaną dziś Rysą Wallischa) w pd. ścianie Małego Lodowego Szczytu, dokonał II wejścia (z nowymi wariantami) pn.-wsch. ścianą Rumanowego Szczytu oraz II przejścia Wyżniej Lodowej Przełęczy; w 1929 odegrał ważną rolę przy próbach zdobycia zach. ściany Łomnicy; w 1932 poprowadził I wejście pn. ścianą Teriańskiej Turni. Uczestniczył w I wejściu zim. wprost od Morskiego Oka na Hińczową Przełęcz.

Towarzyszami jego w taternictwie byli Wincenty Birkenmajer, Jan K. Dorawski, Stefan Osiecki, Bogumił Pawłowski, Marian Sokołowski, Alfred Szczepański i in. W 1927-30 W. był jednym z najaktywniejszych działaczy w zarządzie krakowskiej Sekcji Taternickiej AZS. W. zmarł po krótkotrwałej chorobie w 33 roku życia. Upamiętniony jest w sygnaturze nazwy nowego gatunku kopalnych bennetytów: Cycadeoidea polonica Wallisch; odkrył go w 1925 (jeszcze jako student), a opis ogłosił już w 1927. W Tatrach przypomina go Rysa Wallischa w pd. ścianie Małego Lodowego Szczytu, a w zach. ścianie Łomnicy: Trawers Wallischa i Depresja Wallischa. W Skałkach Podkrakowskich (w Bolechowickiej Dolinie) upamiętnia go Rysa Wallischa, którą przeszedł jako pierwszy w 1926.

Lit. - "Tat." 18, 1934, nr 3 (Jan A. Szczepański). - "Spraw. Komis. Fizjogr." 68-69, 1935 (Władysław Szafer). - "SBP" 1987 (W.H. Paryski).

---