Tatarzy. W czasie trzech najazdów tatarskich na Polskę w XIII w. (1241,
1259-60 i 1287-88) jedynie podczas trzeciego dotarli Tatarzy na Podhale. Były to
oddziały armii Nogaja, które od pn. (spod Krakowa) przybyły na pn. Podhale,
spaliły Nowy Targ, skąd udały się na wschód. Wiadomość, jakoby Tatarzy byli na
Podhalu także w 1241 niszcząc wtedy klasztor Cystersów w Ludźmierzu i paląc po
raz pierwszy Nowy Targ, jest zapewne błędna.
Podania mówią, że nazwa Kościeliskiej Doliny w Tatrach pochodzi od kości
Tatarów, którzy tu zginęli w potyczce. Z podań ta wiadomość o bitwie z Tatarami
w Kościeliskiej Dolinie przedostała się nawet do niektórych prac hist. jako
rzekomy fakt hist., w rzeczywistości jednak napady tatarskie nie dotarły do
samych Tatr, oddzielonych od bardziej wówczas zamieszkałych okolic gęstymi
lasami bez dróg.Na Podhalu istnieje wiele rodzin góralskich o nazwisku Tatar;
niektórzy ich członkowie mają typ tatarski i podanie mówi, że pochodzą od jeńców
tatarskich, osadzonych na Podhalu, ale nie ma na to dowodów. Zresztą nazwisko
Tatar jest notowane na Podhalu dopiero od 1634.Inne podanie, jeszcze bardziej
fantastyczne, mówi o bitwie z Tatarami we wsi Kościelisko (choć wtedy wieś ta w
ogóle jeszcze nie istniała), mianowicie Żegota Pauli w swym opisie pt. Wyimki
z podróży po Galicyi w r. 1831 ("Rozmaitości" 1835) wspominając o ocaleniu
św. Kunegundy (Kingi) w zameczku na Trzech Koronach w Pieninach w czasie
drugiego napadu Tatarów na Polskę za Leszka Czarnego, przytacza wersję Jana
Długosza w żywocie owej świętej (jakoby ocalenie spowodowała gęsta mgła
zakrywająca zameczek), ale Pauli dodaje od siebie:"Tatarzy nawet wprzód nim tu
doszli, porażeni zostali w wiosce Kościelisko od Gerwazego i Protazego hetmanów,
jak to widać z obrazu jednego w klasztorze starosądeckim, gdzie wymalowana jest
ta bitwa z Tatarami, a pod nią następujący dwuwiersz polski: Na prośbę Kunegundy
dał Bóg na pogany, Gerwazego z Protazym Polszcze za hetmany."
Jeszcze in. podania o Tatarach są też powiązane z królową Kingą.Po pd.
stronie Tatr również krążyły różne podania o napadach Tatarów, ale nie ma
udokumentowanych wiadomości o pobycie Tatarów pod samymi Tatrami, ani też w
samych Tatrach.
Znacznie później przekręcano czasem nazwę Tatry (jedynie z powodu
podobieństwa brzmienia) na Góry Tatarskie, Tartarisches Gebürge itp. usiłując w
sposób naiwny powiązać takie zniekształcone nazwy z Tatarami. Pierwsza prawdziwa
wiadomość o prawdziwym Tatarze w Tatrach pochodzi z okresu II wojny świat.: był
nim jeden z partyzantów w Tatrach Słowackich.
Lit. - Stefan Krakowski: Polska w walce z najazdami tatarskimi w XIII
wieku. Wa. 1956. - Ivan Bohuš: Tatári a Tatry. "Krásy Slov." 44,
1967, nr 8.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81