szarańczaki

Owady z rzędu Prostoskrzydłych (Orthoptera), najstarszych owadów na świecie, występujących już w paleozoiku. Są wszystkożerne lub roślinożerne, czasem szkodniki, jak np. opaślik (Barbitistes constrictus) żerujący na świerkach wśród regli.

Miramella alpina alpina, górska rasa tego szarańczaka, odznacza się skrzydłami w stanie szczątkowym; jest to zjawisko często występujące u górskich ras owadów, przypuszczalnie nie bez znaczenia jest tu wpływ niskiej temperatury w górach.

Owady wysokogórskie, jak np. borealno-alpejski szarańczak Gomphocerus sibiricus, chronią się przed intensywnym promieniowaniem i insolacją przez odpowiednie ustawianie ciała lub lot, zapobiegające przegrzaniu, jest to tzw. helioregulacja.Na brzegach potoków, wśród żwiru i kamieni żyją małe, szare szarańczaki Tetrix türki i T. fuliginosa, z których drugi reprezentuje element borealno-alpejski. Na łąkach, polanach i porębach żyje szarańczak Stenobothrus. Do szarańczaków należy też znany konik polny czyli pasikonik zielony (Tetrigona viridissima, Locusta viridis), w Tatrach mniej częsty niż na łąkach niżowych.

---