Stecka Zofia

Stecka Zofia (22 IX 1917 Kraków), córka » Adama Wisłockiego, żona » Konstantego Steckiego jun. Taterniczka, alpinistka, grotołaz, przewodnik tatrz., mgr nauk ekon.-polit. (w Poznaniu). W 1947 zamieszkała w Zakopanem.

Zaczęła uprawiać taternictwo na krótko przed II wojną świat., a kontynuowała po wojnie. Nie wspinała się drogami najtrudniejszymi, ale przeszła wiele dróg tatern. o średnich trudnościach, w latach 1970. również killka nowych dróg, a ponadto chodziła dużo po Tatrach w zimie (wejścia zim. na liczne szczyty od Bobrowca po Baranie Rogi).

Większość swych przejść tatern. zarówno letnich jak i zim. dokonała w zespołach kobiecych (towarzyszki: Helena Hajdukiewiczowa, Alina Kaszyn, Urszula Kołaczkowska, Teresa Świerczyna). W 1958-73 była skarbnikiem Koła Zakop. Klubu Wysokogórskiego.Turystycznie i alpinistycznie chodziła też w in. górach: góry Jugosławii (w 1963, 1965 i 1973), Alpy (1967, 1970), góry Turcji (1974), Rumunii (1975), Grecji (1978), Kaukaz (1977 i 1980).Od lat 1950. uprawiała też taternictwo jaskiniowe. Uczestniczyła w wyprawach eksploracyjnych do jaskiń, m.in. Zimnej, Wysokiej, Bystrej; brała udział w wyprawach do jaskiń południowej Słowacji (w 1964), Austrii (1970) i Bułgarii (1972). Była jednym z członków założycieli Koła Jaskinioznawczego przy PTTK w Zakopanem, a w 1956 Zakop. Sekcji Taternictwa Jaskiniowego Klubu Wysokogórskiego. W 1970-72 była wiceprzewodniczącą Komisji Taternictwa Jaskiniowego ZG Klubu Wysokogórskiego.

Przewodnikiem tatrz. została w 1967, klasy I w 1975. Uprawiała narciarstwo wysokogórskie.Pisuje na różne tematy związane z Tatrami i Podtatrzem, m.in. historyczne, np.: Słowackie Powstanie Narodowe i działalność partyzancka w Tatrach i na słowackim Podtatrzu ("Wierchy" 45, 1976), "Polana, którą zowią Zakopane" ("Podtatrze", jesień 1977). Jest autorką książki Przewodnictwo tatrzańskie. Zarys historii (Wa., Kr. 1981, wyd. 2 w druku).

---