Roztoka i w liczbie mnogiej Roztoki. Nazwa ta
jest dość częsta w Karpatach pol., słow. i ukr. i na znacznie szerszym terenie
sięgającym po Morawy, Czechy, Łużyce, Meklemburgię, Wielkopolskę, przy czym
najstarsze zapisy sięgają XII w. Nie jest więc słuszne dawniejsze twierdzenie
niektórych językoznawców, jakoby Roztoka była jedną z nazw przyniesionych do
Karpat Zach. w XIV-XVII w. przez wołoskich pasterzy. Jest to nazwa słowiańska,
nawet prasłowiańska, a pasterze wołoscy mogli jedynie przyczynić się do jej
większego rozpowszechnienia w Karpatach.
Wyraz pospolity roztoka (na Podhalu często rośtoka, słow.
ráztoka ) występuje najczęściej w terenie górskim, m.in. na Podtatrzu, w
Tatrach, w Gorcach, na Sądecczyźnie. Oznacza głęboką dolinę górską z potokiem,
sam potok lub miejsce, gdzie dwa strumienie spływają się, albo też teren pokryty
siecią potoków itp. Etymologię słowa roztoka podają jako roz tok = "woda rozciekła" lub
"gardziel górska roztoczona na dwie strony".Słowo roztoka stając się nazwą geogr. Roztoka (słow. Ráztoka) bywa
często przesunięta na sąsiedni obiekt: na polanę, las, osiedle, wieś, nawet na
szczyt górski.
Lit. - Eugeniusz Pawłowski: O kilku rzekomych zapożyczeniach rumuńskich w
słownictwie topograficznym... "Onomastica" 12, 1967, nr
1-2.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
