Kőszeghy Elemér, pierwotnie Winkler (3 I 1882
Rużomberk - 4 IX 1954 Budapeszt). Węg. malarz, konserwator i historyk sztuki
(studia w Budapeszcie, Wiedniu i Rzymie), sekr. Spiskiego Tow. Hist., kier. muzeów w Lewoczy , Koszycach (1914-18) i
Budapeszcie (1938-45).
W 1933-37 był redaktorem czasopisma lewockiego "Szepesi Hiradó ", w którym
dużo pisywał (często pod kryptonimem K.E.) na różne tematy tatrz. i spiskie, np.
o koziorożcu: A tátrai köszáli-kecskéröl ("Szepesi
Hiradó" 1933, nr 3), o bracie Cyprianie
z Czerwonego Klasztoru: A Vörös Klastrom patikája (tamże 1933, nr 19), o boju Spiszaków w Tatrach
w 1430: Szepesiek harca a Tátrában a
havasalföldi vajda fiával (tamże 1934, nr 11 i 13). Pisał także o zabytkach sztuki i malarstwie na Spiszu
, również w osobnych wydawnictwach, np.
Bildnismalerei in der Zips (Kežmarok 1933).
Jako malarz był portrecistą i pejzażystą. Malował
portrety ludzi związanych ze Spiszem i Tatrami, m.in. przewodników. Jego
krajobrazy ze Spisza i Tatr mają dziś dokumentalną wartość, gdyż często obrazują
już nie istniejące budynki, m.in. w uzdrowiskach tatrz. i w Jaworzynie Spiskiej
. Wystawiał w Czechosłowacji,
na Węgrzech i w Rumunii, m.in. wielką panoramę Tatr o rozmiarach 10 x 3 m (w
1936 na międzynar. wystawie tur. w Bukareszcie).
