Koziebrodzki Władysław (29 VI 1839 Kołodziejówka k.
Tarnopola - 13 II 1893 Chłopice k. Jarosławia).
Dramaturg, powieściopisarz, publicysta, działacz społ., alpinista, prezes
Tow. Tatrz., poseł do Sejmu Galicyjskiego 1877-89, deputowany do Rady Państwa
1891-93. W 1863-64 walczył w Powstaniu Styczniowym.
W Zakopanem (u Homolacsów w Kuźnicach ) i w Tatrach był już w 1861 i wtedy uczestniczył z
ks. Józefem Stolarczykiem i in. w wycieczce
przez Zawrat , Zawory , Koprową Przełęcz i Mięguszowiecką Przełęcz ; było to połączone z
polowaniem po węg. stronie na kozice
(dwie ubito). Wycieczkę tę opisał K. pt. Polowanie na
kozice w Tatrach ("Kłosy" 1875, nry 526-528, przedruk: "Łowiec" 1888, nry
1-3); głosi tam potrzebę ochrony kozic, ale tylko przed góralskimi
skrytostrzelcami, tj. kłusownikami.
W 1862 był po raz pierwszy w Alpach i wtedy z Mieczysławem Reyem (późniejszym
prezesem TT) i dwoma Francuzami usiłował wejść na Mont Blanc; z powodu niepogody
zawrócili przed Grand Plateau. Po Powstaniu Styczniowym i krótkim uwięzieniu
przez władze austr., K. w 1864-66 przebywał w Szwajcarii i wówczas dużo chodził
po Alpach franc., szwajc. i austr., osobno w celach alpin. i osobno polując na
kozice.
O swych wędrówkach alp. pisał tylko marginesowo: więcej we wspom. artykule
tatrz., a poza tym w obszernej recenzji pt. Pierwszy rocznik Klubu
Alpejskiego Francuzkiego ("Pam. TT" 1, 1876; sporo tu również o Tatrach i
TT).
W 1891-93 K. był prezesem TT i to b. aktywnym. Popierał
skutecznie u władz wszystkie starania TT, m.in. o budowę dróg u podnóża Tatr i
nowych ulic w Zakopanem; starał się też o rozwiązanie in. problemów Zakopanego i
TT. W sporze o Morskie Oko
występował w Sejmie i w Radzie Państwa w obronie praw
polskich.
