Kovalik-Ústiansky Ján (27 XI 1861 Ujście nad Orawą =
Ústie nad Oravou - 8 III 1950 Żylina).
Słow. poeta, z zawodu prof. gimnaz. w Trzcianie na Orawie 1885-90 i w Żylinie 1890-1935, poseł
(1918-20), senator (1920-35).
Zbiór jego utworów (głównie poetyckich) ukazał się w 7 tomach: Zobrané
diela (1919-42); t. 2 i 3 to epicki poemat, czy raczej zbiór utworów
poetyckich pt. Báj Tatier (Trnava 1926), który powstał w 1891-93. Część pierwsza tego poematu
ma charakter autobiogr., a część druga, opisująca wędrówkę po Tatrach (również i polskich), jest apoteozą
Tatr i Krywania z refleksjami o narodzie
słowackim. Przy opisie Kościeliskiej Doliny
autor wspomina legendę o śpiących rycerzach
i odnosi ją do całej Słowiańszczyzny, w której zbratanie
wierzy. K. powtarza znany z dawniejszej słow. poezji motyw Tatr jako spoidła
łączącego narody słowiańskie.
Fragmenty poematu Báj Tatier ukazały się po pol. w pracy Franciszka
Kulisiewicza: Kovalik-Ústiansky jako poeta Tatr i braterstwa
polsko-słowackiego ("Zaranie Śląskie" 1934, nr 2). Tom 5 dzieł Kovalika
zawiera jego wierszowaną powieść o tematyce tatrz.: Vidiny mieru (Trnava
1936), a tom 6 składa się z dwóch częśći: Pod italským nebom; Úlomky
tatranských žúl (Trnava 1939). Ponadto K. w 1932 ogłaszał w "Slováku"
(Bratislava) artykuły o parkach nar. w Tatrach i Pieninach.