Klub Wysokogórski w Katowicach

Klub Wysokogórski w Katowicach. Samodzielny (zrzeszony w PZA ) klub tatern. i alpin., istniejący pod obecną nazwą od 1975, ale wywodzący się z 1949 przez kolejne organizacje: » Sekcja Wysokogórska Oddziału Górnośląskiego PTT w Katowicach (1949), » Koło Śląskie Klubu Wysokogórskiego (od 1949) i » Koło Katowickie Klubu Wysokogórskiego (do 1975).

Działalność Klubu (pod jego kolejnymi nazwami): W latach 1950. i 1960. intensywne szkolenie skałkowe i uprawianie taternictwa przez członków, wzrost liczby członków i ogólne podniesienie ich kwalifikacji górskich. Od końca lat 1950. także udział członków w centr. obozach alpejskich i kaukaskich. Najlepsze wyniki osiągają: Czesław Momatiuk , Jan Surdel , Henryk Furmanik , Jan Junger i Adam Zyzak .

W latach 1970. (przy udziale in. kół Klubu Wys .) wyprawy alpin. w Andy Peruwiańskie 1971 (kier. H. Furmanik), Wysoki Atlas 1972, Hindukusz 1973, Alaska 1974, Ruwenzori 1975, Hindukusz 1976, Nanga Parbat 1977. Wybitne wyniki osiągają: Danuta Gellner-Wach, Irena Kęsa, Zbigniew Wach , Jerzy Kukuczka , Marek Łukaszewski.

Koniec lat 1970. i lata 1980.: co roku kilka wypraw, gł. w Andy i Himalaje. Wyniki na poziomie świat. mają: Jerzy Kukuczka, Krzysztof Wielicki , Artur Hajzer i Ryszard Pawłowski. Klub prowadzi też działalność propagandową, urządza prelekcje na tematy górskie, treningi dla swych członków, organizuje od 1988 festiwale filmów górskich, od 1986 wydaje czasopismo alpin. » "Optymista ". Wyprawy i in. działalność są finansowane gł. z prac wysokościowych wykonywanych przez członków. Liczne kontakty międzynar. umożliwiają działalność tatern. i alpin. na Słowacji, w Szkocji i Dolomitach oraz pokrywanie części kosztów dewizowych wielu wypraw. B. aktywnym, wieloletnim prezesem Klubu jest Janusz Majer. W końcu 1989 Klub liczył 361 członków, w tym 85 zwyczajnych i 20 instruktorów. W ciągu 40 lat śmiercią górską zginęło 15 członków Klubu.

---