Baranowski Ignacy (26 VII 1833 Lublin - 24 II 1919
Warszawa). Wybitny lekarz warsz., prof. UW (1871-84), za czasów carskich
uczestniczył w pol. działalności oświatowej jawnej i tajnej w b. Kongresówce,
filantrop, asystent i potem przyjaciel Tytusa Chałubińskiego, w 1906 współzałożyciel i następnie zasłużony działacz Tow.
Nauk. Warsz., które go uczciło członkostwem hon. (1908) i osobistym medalem
(1912).
W Zakopanem miał własny dom, który przez wiele lat stanowił ważny ośrodek
życia kulturalnego. Brał żywy udział w życiu społ. i kult. ówczesnego
Zakopanego, przyczynił się do założenia tam Muzeum Tatrz. w 1888 i jego rozwoju.
Przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem. Wykazał wiele energii i inicjatywy w
uzyskiwaniu funduszy na sanatoria dla gruźlików w Zakopanem i Rudce. Wspomagał
też Pomoc Bratnią w Zakopanem.
Oprócz nauk. prac lek. ogłosił życiorys T. Chałubińskiego (1890 i 1907), a
pośmiertnie wydano jego Pamiętniki (Poz. 1923), obejmujące okres 1840-62
i dotyczące m.in. Chałubińskiego.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
