Głazek Jerzy

Głazek Jerzy (10 VII 1936 Warszawa), brat » Kazimierza Głazka .

Geolog, speleolog, taternik . Szkołę podst. ukończył w Bukowinie Tatrz . (1949), studia geol. na uniw. we Wrocławiu i Warszawie (1959).

Zajmuje się geologią i zjawiskami krasowymi , opublikował z tego zakresu ponad 200 prac i notatek w czasopismach i in. publikacjach pol. i zagr., w tym ponad 40 z terenu Tatr , np. Budowa geologiczna Koszystej w Tatrach ("Acta Geol. Pol." 1959), W sprawie gleb strukturalnych na Krzyżnem ("Prz. Geol." 1960), O hydrografii krasowej części Tatr Polskich ("Speleologia " 1960), Zjawiska krasowe wschodniej części Tatr Polskich ("Acta Geol. Pol." 1963, wsp. z Z. Wójcikiem), Serie osadowe północnych zboczy Wołoszyna (tamże 1963), Kras podmorenowy Doliny Pańszczycy w Tatrach ("Kwart. Geol." 1964), Badania przepływów krasowych we wschodniej części Tatr Polskich ("Speleologia" 1968, wsp. z T. Dąbrowskim), Uwagi o genezie i wieku Jaskiń Wołoszyńskich (tamże 1969), Kras tatrzański ("Prz. Geol." 1979, wsp. z J. Grodzickim , J. Rudnickim i Z. Wójcikiem), Pierwsze datowania izotopowe nacieków z jaskiń tatrzańskich i ich konsekwencje dla stratygrafii plejstocenu Tatr (tamże 1984), Kras i jaskinie (w dziele zbior. "Przyroda Tatrzańskiego Parku Narodowego ", w druku, wsp. z J. Grodzickim).

Ponadto jest autorem, współautorem i współred. prac z zakresu geologii i krasu całej Polski (w wydawnictwach pol. i zagr.). Jest współautorem mapy: Mapa geologiczna Tatr Polskich 1:30 000 (Wa. 1979).

Taternictwo uprawiał gł. w 1957-61 (m.in. z bratem Kazimierzem I wejście środk. depresją pn. ściany Zadniego Mnicha w 1961), wspinał się zimą 1978-79 w górach Szkocji. Taternictwo jask. uprawiał przy swych badaniach speleol., przechodząc długie ciągi takich jaskiń tatrz. jak np. Miętusia Jaskinia (w 1979), Zimna (1980), Czarna (1980), Bystra Jaskinia (do V syfonu w 1987), a także jaskiń w Sudetach, Morawach, Anglii i USA. Badał też kras i jaskinie Wietnamu.

Wieloletni czł. Komisji Speleologii ZG PTTK, przewodniczący Sekcji Speleologicznej Pol. Tow. Przyrodników im. Kopernika (od 1981), czł. Komisji Ochrony Zabytków Przyrody Nieożywionej PROP, reprezentant pol. w Międzynar. Unii Speleol. (od 1973) i czł. jej biura (1981-86).

Współred. czasopism "Speleologia" (1967-76) oraz "Kras i Speleologia " (od 1977). Współred. i jeden z gł. autorów monografii Paleokarst, regional review (1989). Uczestnik wielu międzynar. konferencji i kongresów speleol., na których referował badania krasu i jaskiń Polski i Wietnamu.

---