Emericzy Viktor lub Géza (19 XI 1838 Lubica k.
Kiezmarku - 5 XI 1887 Budapeszt).
Spiskoniem. pedagog i działacz tur. Do gimnazjum uczęszczał w Kiezmarku (matura 1859). Po studiach na
uniwersytetach niem. w Jenie i Getyndze (dr w 1862) uczył w gimnazjum węg. w
Nyíregyháza 1862-69, potem studiując szkolnictwo podróżował po Europie 1869-71,
a od 1871 był dyr. seminarium nauczycielskiego w Nowej Wsi Spiskiej. Autor
podręcznika szkolnego i prac o szkolnictwie.
Był zamiłowanym turystą tatrz. Od 1874 był członkiem MKE,
od 1877 b. aktywnym i zasłużonym członkiem zarządu MKE, od 1878 członkiem
komitetu redakc. rocznika MKE, od 1881 komisji muzealnej MKE (od 1884 jej
przewodniczącym) i miał duże zasługi przy budowie gmachu Muzeum Karp. w Popradzie
.W roczniku MKE ("Jahrb.
UKV") ogłosił kilka artykułów o tematyce tatrz.: Gesammt-Ansicht und
Beleuchtung der Hohen Tátra (4, 1877), Der Csorber See. Ein Bergidyll
(5, 1878), Der Grosse Wasserfall in der Kohlbach (6, 1879), Auf
der Königsnase (8, 1881), Die Hohe Tátra (13, 1886, tekst jego
odczytu w Wiedniu), Das Grünesee-Thal (13, 1886). Pisywał też do spiskich
tygodników, np. Auf der Schlagendorfer Spitze im Winter ("Zipser Bote"
1881, nr 46, o zim. wejściu E. Blásyego i przew. Jakuba Gellhofa na Sławkowski
Szczyt w 1873), In Sachen des Karpathen-Museums (tamże 1883, nr 31).
