Chyzer Kornél lub Cornel (4 I 1836 Bardiów - 21 IX
1909 Budapeszt, poch. w Bardiowie).
Węg. lekarz, botanik, zoolog (arachnolog i ichtiolog), balneolog, autor
licznych prac z wszystkich tych dziedzin. Pracował m.in. w Węg. Muzeum Nar. w
Budapeszcie, jako lekarz (np. w Bardiowie w 1861), od 1892 jako kier. wydziału
zdrowia w węg. ministerstwie spraw wewn. Od 1861 czł. koresp. Węg. Akad. Nauk, w
1866 czł. Komisji Fizjogr. Tow. Nauk. Krak. Jako turysta dobrze znał Tatry , od 1878 był czł. zarządu MKE.
W 1868 założył czasopismo balneologiczne "Fürdői Lapok",
w którym propagował tatrz. i podtatrz. uzdrowiska na Spiszu i Liptowie
. Pisał też o nich w swoich
pracach i książkach o uzdrowiskach i zdrojowiskach ówczesnych Węgier,
ogłaszanych od 1881, np. Magyarország gyógyhelyei és ásványvizei
(S.-A.-Ujhely 1885, także w wyd. franc. i niem.) oraz Die namhafteren
Kurorte und Heilquellen Ungarns und seiner Nebenländer (Stuttgart 1887). O Smokowcu
i okolicy opublikował Tátrafüred climaticus gyógyhely Szepesmegyében
és környéke (Bp. 1885).
W pracach zool., ogłaszanych od 1858, Ch. nieraz dawał przyczynki do fauny
Tatr i Podtatrza, np.: Ueber die Crustaceen-Fauna Ungarns ("Verh.
Zool.-Bot. Ges. Wien" 1858), Adatok a felső-magyarországi százlábúak
faunájához ("Rovart. Lapok" 1886, nr 4; m.in. Myriopoda z
okolic Starego Smokowca). Ch. razem z » Władysławem Kulczyńskim
jest współautorem
wielkiej monografii o pająkach Węgier (łącznie z Tatrami) pt. Araneae
Hungariae (Bp. 1891, 1894, 1897). Swoje wielkie
zbiory entom., pochodzące prawie z całych Karpat , Ch. podarował Muzeum Karpackiemu w Popradzie
.
Prace bot. Chyzera dotyczą okolic Bardiowa i in. dalszych.
