sarna

sarna (Capreolus capreolus), z rodziny jeleniowatych (Cervidae). Zwierzę ssące mniejsze i zgrabniejsze od jelenia. Samiec sarny czyli rogacz posiada na głowie nieduże rogi (poroże) odpadające w zimie; jest pełnorogiem.

Sarny są zwierzętami rodzimymi właściwymi Tatrom i żyły niegdyś b. licznie w lasach tatrz. Przed II wojną świat. w Tatrach Pol. było ok. 700 saren, po wojnie ta liczba zmalała do trzydziestu kilku, w 1967 było ok. 200 sztuk, w 1984 tylko 108. Sarny w Tatrach żyją zasadniczo w piętrze reglowym, jednakże czasem podchodzą do wysokości ok. 1800 m, zwł. w lecie.

Wprowadzenie do Tatr obcego gatunku saren z Azji przez Christiana Hohenlohego na przełomie XIX i XX w. było działalnością b. niepożądaną: rozpowszechnienie się i krzyżowanie gatunku obcego z rodzimymi sarnami dało wyniki szkodliwe, zmiany w wyglądzie, niejednokrotnie karlenie saren swojskich.

Wypas owiec i bydła również wpływał ujemnie na stan liczbowy saren, które z jednej strony były ciągle płoszone przez stada, psy i juhasów, z drugiej konkurencja konsumentów zabierała im ich tereny wypasowe. Niekorzystne jest też dla s. zalesianie polan, pobrzeży potoków i luk leśnych w reglach, gdyż tak sarny jak i in. zwierzęta leśne muszą mieć wolne obszary na odbywanie rui, wygrzewanie się na słońcu, karmienie młodych itp.

Obecność w biocenozie tatrz. drapieżników, jak rysie, niedźwiedzie, przechodnie wilki, jest regulatorem sanitarnym pogłowia saren, gdyż drapieżniki zabijają głównie sztuki chore i osłabione.

---