Kenar Antoni (23 I 1906 Iwonicz - 19 II 1959 Zakopane , poch. na starym cment.). Wybitny
artysta-rzeźbiarz i taternik. Ukończył Szkołę Przem. Drzewn. w Zakopanem, gdzie
uczył się rzeźby pod kierunkiem Karola
Stryjeńskiego (1921-25), a potem ASP w Warszawie (1928-34). W 1947-59
był wykładowcą i dyr. Państw. Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. Twórczość
jego była w dużej mierze związana z Podhalem i Tatrami. Państw. Liceum Technik
Plastycznych w Zakopanem już za życia K. zwane popularnie Szkołą Kenara, zostało
po jego śmierci nazwane oficjalnie jego imieniem.
Od 1922 uprawiał K. taternictwo, rozwijając w tej
dziedzinie najżywszą działalność w 1928-30, zarówno w lecie jak i w zimie, m.in.
w towarzystwie Stefana Bernadzikiewicza , Bronisława Czecha i Wiesława Stanisławskiego . Dokonał wtedy wielu
pierwszych wejść, np. Orla Baszta pd.
ścianą, Ciężka Turnia pn. i pd.-zach.
ścianą, Smoczy Szczyt pn.-wsch.
ścianą, Batyżowiecki Szczyt pd.-zach.
ścianą, Niżnia Wysoka Gierlachowska nową drogą pn.-zach. ścianą, Żółty Szczyt zach. ścianą, Mała Śnieżna
Turnia zach. ścianą, Łomnica lewą
częścią zach. ściany. W zimie uczestniczył m.in. w I wejściu zim. na Wyżni Żabi Szczyt
.
