Karpackie Towarzystwo Narciarzy (KTN). Druga z
kolei, ale pierwsza trwalsza pol. organizacja narciarska. Powstała 27 I 1907 we
Lwowie z inicjatywy grupy mieszkających tam wówczas taterników i narciarzy; byli
to: Maksymilian Dudryk , Zygmunt Klemensiewicz , Roman Kordys , Jerzy Maślanka , Kazimierz Panek , Tadeusz Smoluchowski i in. KTN działało
głównie w Karpatach Wsch., jego członkowie jednak odegrali ważną rolę w rozwoju
narciarstwa również i w Tatrach.
KTN już w początkach swego istnienia miało trzy koła.
Koło KTN w Borysławiu istniało krótko (w 1907?); » narciarstwo . W kole przemyskim KTN byli m.in.
Zdzisław Rittersschild , Franciszek Wagner
i Władysław Ziętkiewicz , którzy potem
działali w narciarstwie zakop. i tatrz. Dnia 29 I 1909 (nie w 1908) założono
koło krakowskie KTN (prezes Jan Fischer ),
które w 1910 przekształciło się w samodzielne » Tatrzańskie Towarzystwo Narciarzy
.
Już przed I wojną świat. KTN dążyło do zorganizowania Pol. Związku Narc ., obejmującego wszystkie
pol. stowarzyszenia narc., ale akcja ta wówczas się nie powiodła. Długoletnim
prezesem KTN w 1919-39 był Z. Klemensiewicz i członków było wtedy ponad 300.
Przez wiele lat KTN wydawało w postaci osobnej publikacji "Sprawozdanie
Karpackiego Towarzystwa Narciarzy we Lwowie" (XXIV za r. 1929-30), z artykułami
o różnej treści. KTN działało do II wojny
światowej.
