Dyhrenfurth Günter Oskar (12 XI 1886 Wrocław - 14 IV
1975 Ringgenberg, Berner Oberland, Szwajcaria).
Niem. taternik , alpinista i geolog,
jeden z najlepszych znawców Himalajów. W 1906-14 prowadził badania geol. w
Alpach, 1919-33 był prof. uniw. we Wrocławiu, w 1933 osiadł na stałe w
Szwajcarii i przyjął tamtejsze obywatelstwo.
W 1906-07 należał do najbardziej aktywnych taterników. W
marcu 1906 z Alfredem Martinem dokonał I
wejścia zim. na Kozią Turnię , Kiezmarski Szczyt i Huncowski Szczyt , a w lecie 1906 i 1907 w
towarzystwie Hermana Rumpelta dokonał I
przejścia Grani Soliska i Grani Baszt (od Szataniej Przełęczy po Hlińską Turnię
), I wejścia na Smoczą Przełączkę itd. Zadnia Soliskowa Turnia (ok. 2350
m) w Grani Soliska, w celu upamiętnienia jednego z jej zdobywców, otrzymała w
1906 w niem. i węg. nazewnictwie nazwy Dyhrenfurthturm i Dyhrenfurth-torony, ale
nazwy te zostały wnet wyparte przez nazwy Hinterer Soliskoturm i
Hátsó-Szoliszko-torony.
W piśmiennictwie tatrz. D. ma dwie ważne pozycje. W pierwszej, Alpine
Falschungen ("Oester. Alpenztg"
1907 i węg. przedruk w "Tur. Lapja" 1907), niesłusznie zarzucał » Karolowi Englischowi
różne tatern. fałszerstwa. W
drugiej, napisanej wsp. z A. Martinem pt. Skizzen aus der Hohen Tatra ("Zs. DÖAV" 1908, z
ilustracjami Edwarda T. Comptona), daje ogólny szkic o Tatrach
, o ich literaturze, nazewnictwie itd. oraz opisy swych tatern.
wypraw.
W okresie międzywoj. zajął się specjalnie Himalajami i
Karakorum, był kier. dwóch wypraw w te góry (1930 i 1934), ogłosił liczne prace
i szereg cennych książek o Himalajach. Jego syn, Norman Dyhrenfurth, również był
znanym himalaistą. Sesja poświęcona życiu i działalności G.O. Dyhrenfurtha
odbyła się 6 XII 1986 we Wrocławiu, zorganizowana przez Zarząd Woj. PTTK. D. był
czł. hon. Klubu Wys . i PZA
.
