Wołowiec (2064, 2063, 2064 m); Volovec. PS. Wybitny szczyt w gł.
grani Tatr Zach., wznoszący się w jej punkcie zwornikowym nad dolinami:
Chochołowską, Jamnicką i Zuberską. W Wołowcu odgałęzia się od gł. grani Tatr
Zach. długa grań boczna, która biegnie ku pn. przez Rakoń i Długi Upłaz, a potem
od Grzesia jednym ramieniem dalej ku pn. przez Bobrowiec i Furkaskę, a drugim ku
zach. do Osobitej. Na W. wchodzono od dawna: pasterze, myśliwi, kartografowie,
naukowcy i turyści.
W latach międzywoj. juhasi z Chochołowskiej Hali oznaczali ten szczyt zarówno
nazwą Wołowiec jak i nazwą Hruby Wierch, ale przeważnie tą drugą, a nazwę
pierwszą uważali za obcą, "pańską". W literaturze przypuszczano, że nazwę
Wołowiec wprowadzili przewodnicy zakopiańscy.
Otóż, jak to często w Tatrach bywało, już b. dawno szczyt ten otrzymał inną
nazwę od pol. pasterzy na swych pn. stokach (Hruby Wierch), a inną nazwę od
pasterzy słow. z południa (Volovec). Na dawne mapy austr. (a z nich na polskie)
dostała się nazwa słow., z map wzięli ją pol. badacze Tatr i turyści, a od nich
słyszeli ją przewodnicy zakop. i upowszechnili. Jeden tylko Ludwik Zejszner,
który wchodził w bliższe kontakty z miejscowymi pasterzami, a nie tylko z
zawodowymi przewodnikami, już w 1849 nazywał wspom. szczyt Hrubym Wierchem.
Następnie Alojzy Alth w 1879 pisał, że juhasi z Chochołowskiej Hali nazywają ten
szczyt Hrubym Wierchem, ale sam stosował nazwę Wołowiec. W pol. piśmiennictwie i
na mapach utrwaliła się jedynie nazwa Wołowiec.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
