Czubiński Zygmunt (24 VI 1912 Kielce - 1 II 1967
Poznań). Botanik, wybitny działacz ochrony przyrody i znawca zagadnień parków
nar. i rezerwatów przyrody. Prof. uniw. w Poznaniu (od 1954), czł. koresp. PAN
(1961), wieloletni czł. PROP, przewodniczący rady nauk. Zakładu Ochrony Przyrody
PAN, czł. rady Tatrz. Parku Narodowego.
Jego liczne prace nauk. dotyczą głównie Wielkopolski i
Pomorza Zach., był on jednak także wielkim miłośnikiem Tatr i znawcą ich
zagadnień. Już w czasie II wojny świat. zajmował się (z Zofią Radwańską-Paryską) odnawianiem szaty
roślinnej na zniszczonych i zerodowanych zboczach Doliny Jaworzynki
, a w latach
późniejszych kierował pracami bot.-leśno-fenologicznymi, prowadzonymi przez
pracowników TPN.
Wśród jego licznych prac nauk. Tatr dotyczą: Podział Polski na dzielnice
przyrodniczo-leśne ("Spraw. Pozn. Tow. Przyjaciół Nauk" 13, 1945-46),
Historia i podział naturalny lasów w Polsce ("Prz. Leśniczy" 1947),
Rola parków narodowych i rezerwatów na tle stanu obecnego i potrzeb kultury
narodowej ("Sylwan" 1956, nr 1), Mchy i wątrobowce (w dziele zbior.
"Tatrzański Park Narodowy", wyd. 2, 1962), Parki narodowe i rezerwaty
przyrody w Polsce (w dziele zbior. "Ochrona przyrody i jej zasobów", Kr.
1965). Jest on także współautorem po jego śmierci wydanego dzieła: Rezerwaty
przyrody w Polsce (Wa., Kr. 1977).
