zespoły roślinne, czyli asocjacje. Nazwę tę otrzymały zbiorowiska roślin,
składające się ze specyficznych gatunków, nadających danemu zbiorowisku
odrębność, i występujące zawsze w tym samym lub b. zbliżonym składzie roślin na
różnych stanowiskach. Zespołami roślinnymi zajmuje się nauka zwana
fitosocjologią.
W Tatrach wyodrębniono cały szereg zespołów: leśne, halne, turniowe,
torfowiskowe i wiele in. Najważniejsze i zajmujące największe obszary są zespoły
leśne i zaroślowe: świerczyna tatrzańska (Piceetum tatricum ), buczyna
karpacka (Fagetum carpaticum ), zespół kosówki (Pinetum mughi lub Mughetum carpaticum ). Z zespołów
wysokogórskich warto wymienić: traworośla (Calamagrostidetum tatricum ),
ziołorośla (Adenostyletum alliariae i
Aconitetum firmi ), murawy halne (Trifido-Distichetum ), luźne
murawy turniowe (Distichetum subnivale ).
Stwierdzono też istnienie tatrz. zespołów endemicznych, poza Tatrami
nieznanych. Są to: luźne murawy turniowe (Distichetum subnivale ), zespół
kostrzewy pstrej (Versicoloretum tatricum ), zespół kostrzewy pstrej i
mietlicy alpejskiej (Versicolori-Agrostidetum alpinae ), zespół skalnicy
tatrzańskiej (Saxifragetum wahlenbergii, dawniej S. perdurantis ).
Pierwsze badania fitosocjologiczne tatrz. zespołów zapoczątkował w 1922
Władysław Szafer wraz ze Stanisławem Kulczyńskim i Bogumiłem Pawłowskim. Przez
następne lata w badaniach brało jeszcze udział kilku in. botaników polskich.
Dziś badania te są szeroko rozbudowane i prowadzone łącznie z in. badaniami
botanicznymi.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
