Wolska Maryla, właśc. Maria, z Młodnickich (13 III 1873 Lwów - 25 VI 1930
tamże). Poetka, nowelistka, malarka (studia w Monachium i Paryżu).
W Zakopanem i w Tatrach bywała wielokrotnie co najmniej od 1893. Była
zaprzyjaźniona z Pawlikowskimi i w Zakopanem mieszkiwała u nich w "Domu pod
Jedlami", a jedna z jej córek (Aniela) została żoną Michała Pawlikowskiego.
Pobyty w Zakopanem i Tatrach, zwł. w 1903 i 1916 miały wywrzeć duży wpływ na
twórczość poetycką W., ale tematyka tatrz. pojawia się w nielicznych jej
wierszach, zresztą już od 1893.
Pierwszy taki wiersz to Echa z Tatr (Prz. Polit., Społ.i Lit." 1893,
nr 205), a następne to satyryczny Taternik ("Słowo Pol." 1899, nr 179) i
jeden z czterech wierszy cyklu Z górnych ścieżek ("Tyg. Słowa Pol." 1902,
nr 18), mianowicie Szczyt, przedrukowany w zbiorze wierszy W. Święto
słońca (Lw. 1903). Również tatrzański jest wiersz Nie z 1903. Z nast.
lat jest tylko jeden wiersz tatrz.: Czarny Staw ("Wierchy" 1, 1923) i
zaledwie wzmianka o rycerzach śpiących w Tatrach w wierszu Teraz ("Słowo
Pol." 1904, nr 369) i w jego przedruku pt. Sen-ziele w zbiorze poezji W. Dzbanek malin (Medyka 1929),
gdzie jest także wiersz Brat Albert (o Adamie Chmielowskim). Wiersz W.
Górom moim (1906 i przedruki pod in. tytułami) nie dotyczy Tatr lecz
Czarnohory. W 1893-1901 W. używała często pseudonimu Zawrat, a w 1900-05 we
lwow. domu Maryli i Wacława Wolskich spotykała się grupa pisarzy zwana przez
Wolską żartobliwie Płanetnicy (m.in. Leopold Staff), bo tak jak znany z podh.
opowiadań ludowych płanetnik "przebywali w chmurach". W rękopisie z 1919
zachował się fragment wiersza W. pt. Wietrznica, nawiązujący do folkloru
podhalańskiego.
Lit. - "Arch. Lit." 2, 1957 (Stanisław Pigoń i Jan G.H. Pawlikowski). -
Stanisław Sierotwiński: Maryla Wolska. Wr. 1963. - "BLP" 16, 1982. -
"LP-PE" 2, 1987 (S. Sierotwiński).
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
