Wierzbicki Zbigniew Tadeusz (13 III 1919 Warszawa). Działacz ochrony
przyrody, sozolog, z wykształcenia prawnik, ekonomista, socjolog, od 1973 prof.
socjologii w Inst. Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie, od 1984 prof.
socjologii w uniw. w Toruniu.
Związany z ruchem ochrony przyrody od 1950, zrazu w Poznaniu, gdzie w 1954-56
był prezesem oddziału LOP i opublikował broszurę Na bezdrożach myśli
tatrzańskiej. O właściwe zasady turystyki (Poz. 1957).
Jest autorem artykułów o sprawach turystyki (zwł. tatrzańskiej) i ochrony
Tatr, np. O planowanie w turystyce ("Dziś i Jutro" 1951, nr 42),
Dyskusja o turystyce ("Tyg. Powsz." 1952, nr 13), W sprawie turystyki
w Tatrach ("Chrońmy Przyr. Ojcz." 1956, nr 4), Tatry i turystyka
("Tyg. Powsz." 1961, nr 1), Dwugłos o kolejkach górskich (tamże 1961,
nr 41), Kosztowna zabawa ("Życie Warszawy" 1970, nr 196) oraz w szerszym
aspekcie: Czy ziemia będzie dla ludzi? ("Tyg. Powsz." 1973, nr 5).
Przebywając od 1961 w Warszawie, W. został członkiem Rady Naukowej LOP (w
1972), Społeczno-ekonomicznej Komisji Komitetu PAN "Człowiek i Środowisko" (w
1977), Komitetu Ochrony Przyrody PAN (od 1981) oraz wiceprezesem Pol. Klubu
Ekologicznego (od 1983).
Ogłaszał prace o ogólnych zagadnieniach ochrony przyrody i środowiska,
zastosowalne jednak również i do spraw tatrz., np. Ekologia człowieka a
sozoekologia społeczna (w: Teorie socjologii miasta a problemy społeczne
polskich miast, Wr. 1982), Równowaga ekologiczna a równowaga społeczna
(w: Naród, kultura, osobowość. Księga poświęcona Prof. J.
Chałasińskiemu, Wr. 1983), Między kryzysem a katastrofą ekologiczną
(Wa. 1989). Ta ostatnia praca daje udokumentowany obraz szybko postępującej
dewastacji środowiska naturalnego w Polsce, także w Tatrach i zwł. w
Pieninach.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
