turystyka szkolna. Zachowane wiadomości o dawnych wycieczkach szkolnych w
Tatry są fragmentaryczne, ale dowodzą, że t.sz. jest ściśle powiązana z rozwojem
turystyki tatrz., prawie od samych jej początków (» turystyka). Już na przełomie
XVI i XVII w. » Adam Kunisch prowadził swych uczniów z Koszyc i potem z
Kiezmarku na wycieczki w Tatry. Podobnie działał z Preszowa » Ioannes Bocatius
(z Kunischem jako przewodnikiem). Z 1654 pochodzi wiadomość o wejściu uczniów
liceum kiezm. na Kiezmarski Szczyt. Był to Simplicissimus (Daniel Speer) z
kolegami. W XVIII w. już stałym zwyczajem było prowadzenie uczniów liceum kiezm.
na wycieczki w otoczenie Kiezmarku i w same Tatry. Tak czynili profesorowie »
Georg Bohus, » Georg Buchholtz jun. i in. Z pol. strony podobne wiadomości są
późniejsze i przez długi czas bardziej skąpe, najstarsze z I poł. XIX w.
(studenci z Krakowa i Warszawy). Wincenty Pol, wówczas prof. geografii uniw.
krak., prowadził wycieczkę swych studentów w Tatry w 1852. Na przełomie XIX i XX
w. prowadzenie starszych uczniów szkół średnich na wycieczki w Tatry było już
częste, zarówno ze szkół na Węgrzech, jak i w Galicji. Były to nieraz wycieczki
wysokogórskie zbyt ryzykowne dla dużych grup (choć z zawodowym przewodnikiem),
np. na Lodowy Szczyt lub przez Baranią Przełęcz przy grubych pokładach
zalegającego śniegu. W latach międzywoj. liczba wycieczek szkolnych w Tatrach
ogromnie wzrosła; zbyt często niedoświadczeni nauczyciele nie korzystali z
pomocy zawodowych przewodników. Mnożyły się wypadki wśród uczestników takich
wycieczek. Władze szkolne wydawały dla szkół odpowiednie przepisy, które
zmniejszyłyby liczbę wypadków, gdyby ich przestrzegano. Podobnie po II wojnie
światowej. Dopiero przepisy obowiązujące w obu tatrz. parkach (TPN i TANAP)
przyniosły wyraźniejszą poprawę.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
