Tetmajer Adolf Przerwa (1813 Kwiatonowice k. Gorlic - 20 V 1892 Kraków),
wnuk Stanisława i syn Karola Tetmajerów, a ojciec » Kazimierza i » Włodzimierza
Tetmajerów. W 1831 walczył w Powstaniu Listopadowym, następnie był czynny w
konspiracjach galic. i emigrował do Francji, gdzie w Paryżu studiował prawo. Ok.
1840 wrócił do Galicji i do 1848 mieszkał w Tarnowskiem. Przyjaźnił się z
Wincentym Polem.
W 1832 był towarzyszem Seweryna Goszczyńskiego w jego wycieczkach tatrz. Od
1859 gospodarował na Podhalu w swoim majątku w Ludźmierzu (z folwarkami w
Krauszowie i Rogoźniku), zakupionym w owym roku od Klementyny Homolacsowej.
Przez szereg lat (np. w 1868) był marszałkiem pow. nowotarskiego i posłem na
Krajowy Sejm Galicyjski.
W 1858 ożenił się z Leonią Krobicką z Harklowej (zm. 10 I 1862), a po jej
śmierci z Julią Grabowską z Warszawy w 1864. Synem z pierwszego małżeństwa był
Włodzimierz (malarz i literat), a z drugiego Kazimierz (poeta i prozaik). W 1872
i 1873 u Adolfa T. w Ludźmierzu mieszkał S. Goszczyński i wtedy poznał go
młodszy syn Adolfa, Kazimierz.
W 1877-83 Adolf T. rozprzedał stopniowo swój majątek w Ludźmierzu, a w 1880
zakupił majątek Wilkowisko k. Limanowej, ale wkrótce go sprzedał i zamieszkał w
Krakowie już ok. 1880. Adolf T. pisywał wiersze okolicznościowe i jest autorem
pracy Dolina Nowotarska pod względem stosunków klimatycznych, rolniczych i
przemysłowych ("Dz. Roln." 1862, nr 1); w pracy tej daje też charakterystykę
ludności góralskiej.
Lit. - Krystyna Jabłońska: Kazimierz Tetmajer. Kr. 1969. - Zbigniew
Polski: Tetmajerowie. Oświęcim 1989.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
