Budkowski Gustaw Daniel (5 VI 1813 Ryga - 7 VIII
1884 Albano, Włochy).
Malarz i litograf. Studiował w akademii w Petersburgu (1843-46) i
Düsseldorfie (1854-56). Dużo podróżował po Europie, dłużej mieszkał w Paryżu i
Rzymie. Malował obrazy relig., hist. i rodzajowe, pejzaże i portrety. Wystawiał
w Krakowie od 1861, w Warszawie od 1862, we Lwowie od 1868 i za granicą.
Zwiedził Tatry w 1863, 1865, 1868 i 1875. Namalował wiele olejnych obrazów
tatrz., m.in. ze scenami z życia górali; z takich obrazów wystawiał np.:
Strzelec karpacki w zasadzce (w 1865), Góral skradający się na dziką
kozę (też w 1865, obraz identyczny z poprzednim?), Siostra znanego
rabusia karpackiego, Hanka Mateja (1865), Smutna góralka (1865 i
1866), Góralka lub Góralka tatrzańska (w 1866 i 1868), Tatrzańscy
pasterze (1868), Młody góral w Tatrach (w 1869), Górale (w
1885). Rysunkową kopię jego obrazu Sabała polujący na kozy sporządził Walery
Eljasz ("Biesiada Lit." 1897).
