Szumski Juliusz (5 IV 1926 Kraków). Taternik, alpinista, turysta,
narciarz, z zawodu architekt (Politechn. Krak. 1952), mgr inż. 1956. W 1951-89
pracownik Krak. Biura Projektowo-Badawczego Budownictwa Przem.(od pomocnika
techn. po głównego inż. specjalistę), m.in. był konsultantem i projektantem
pracowni projektowych w Zakopanem, a także projektantem i współautorem obiektów
sport. i tur. oraz kolei linowych w Beskidach.
Wspinał się od 1943 w Podkrakowskich Skałkach, gdzie wtedy i później stykał
się z grupą » Pokutników. Taternictwo uprawiał intensywnie w 1945-58. Jego
towarzyszami byli m.in. Stanisław Worwa, Andrzej Hrebenda, Krystyna Heller,
Jerzy Woźniak, potem Kazimierz Paszucha, Czesław Łapiński, Adam Górka, Andrzej
Stanoch, Jan Strzelecki.
Przeszedł wtedy wiele tatern. dróg długich i o wielkich trudnościach, jak
pn.-wsch. ścianą Mnicha czy pn.-wsch. filarem Ganku, a także nowe drogi, np. I
całkowite wejście pr. filarem pn.-wsch. ściany Rumanowego Szczytu. Dokonał też
pierwszych przejść tatern. w Tatrach Zach. na Raptawicką Turnię i Upłazkową
Turnię (z A. Górką i K. Paszuchą).
Uczestniczył w akcjach ratunkowych, m.in. w pn. urwiskach Mięguszowieckiego
Szczytu (dwukrotnie w zimie) i w pn.-wsch. ścianie Rumanowego Szczytu.
W lecie i zimie był instruktorem taternictwa od 1949 (starszym instruktorem
od 1954). Służbę wojskową odbył jako instruktor, szkoląc spadochroniarzy w
taternictwie. Alpinizm poza Tatrami uprawiał na Kaukazie (1958) i w górach
Bułgarii (1959).Równolegle z taternictwem uprawiał turystykę górską i
narciarstwo. Już w 1948 po kursach Komisji Szkolenia Górskiego został
kierownikiem wycieczkowym stopnia A i instruktorem tur., a później przodownikiem
GOT (z uprawnieniami na Tatry i Beskidy) i przodownikiem GON. Od 1945 był
członkiem PTT i członkiem uczestnikiem Klubu Wysokogórskiego, a jego członkiem
zwyczajnym od 1948. W 1948-50 był sekretarzem zarządu gł. Klubu Wys., a od 1950
wieloletnim działaczem Koła Krak. tegoż klubu.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81