Skawiński Paweł

Skawiński Paweł (29 XI 1947 Kraków). Leśnik (WSR Kraków 1970, dr nauk leśnych 1986), taternik, przewodnik tatrz. (od 1969, klasy II w 1976, I w 1990), instruktor narc. (od 1969), ratownik górski (ochotnik Grupy Tatrz. GOPR od 1973, następnie TOPR). W 1970-75 pracownik Tatrz. Stacji Nauk. ZOP PAN w Zakopanem, w 1976-86 Zakładu Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych PAN w Krakowie, od 1 IV 1986 do 31 I 1989 kustosz Muzeum Przyr. TPN w Zakopanem, potem pracownik nauk. TPN.

Prowadzi badania naukowe w Tatrach z zakresu leśnictwa, ekologii roślin i ochrony przyrody, m.in. nad strukturą i przemianami drzewostanów i kosodrzewiny pod wpływem czynników naturalnych i antropogenicznych jak gospodarka leśna i past., zanieczyszczenia powietrza i opadów ("kwaśne deszcze"), nadmierny ruch narciarski i turystyczny.

Lasu i kosodrzewiny tatrz. dotyczą takie jego prace jak: Trójigielna kosodrzewina Pinus montana Mill. w Tatrach ("Studia Ośrodka Dokum. Fizjogr. PAN" 4, 1975), Epistemická funkcia lesov polského Tatranského národného parku (w pracy zbior. "Les v krajine", Br. 1982), Zmiany w składzie gatunkowym i strukturze wiekowej wybranych drzewostanów Tatrzańskiego Parku Narodowego ("Ochr. Przyr." 46, 1988, wsp. z Jerzym Dziewolskim), Wpływ cięć pielęgnacyjnych na strukturę drzewostanów Tatrzańskiego Parku Narodowego (tamże, współautor jw.), Przemiany dolnoreglowych drzewostanów Tatrzańskiego Parku Narodowego w latach 1956-86 oraz ocena metod ich przebudowy ("Ochr. Przyr." 50, 1992, współautorzy J. Dziewolski i Jan Holeksa), Gospodarka leśna i pasterska w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach w okresie sporu granicznego o Morskie Oko (w pracy zbior. "Spór o Morskie Oko", Za. 1993), Prognoza degradacji drzewostanów Tatrzańskiego Parku Narodowego pod wpływem zanieczyszczeń powietrza ("Prądnik" 7, 1994, wsp. ze Zbigniewem Krzanem).

S. jest też współautorem 3 map w "Atlasie Tatrz. Parku Nar." (1985): Mapa drzewostanów, Ważniejsze granice zasięgów lasu i kosodrzewiny, Synantropizacja lasów . Jest on również współautorem programu restytucji roślinności zniszczonej przez narciarzy i turystów w rejonie Kasprowego Wierchu; realizację tego programu rozpoczęto w 1992. W związku z tym ogłosił pracę Oddziaływania człowieka na przyrodę kopuły Kasprowego Wierchu oraz Doliny Goryczkowej w Tatrach (w zbiorowej publikacji "Ochrona Tatr w obliczu zagrożeń", Za. 1993) oraz dwie prace wspólnie z Rhysem Evansem, Markiem Kotem i Z. Krzanem: Dynamika miąższości pokrywy śnieżnej w rejonie Kasprowego Wierchu w latach 1990-1992 ("Parki Nar. i Rez. Przyr." 12, 1993, nr 2) i Zmiany przestrzennego rozkładu pokrywy śnieżnej na terenach narciarskich Kasprowego Wierchu w sezonach 1990 91 i 1991 92 (tamże).Tych samych i in. problemów ochrony przyrody Tatr i Podhala dotyczą inne prace S., m.in.: Stanisław i Marian Sokołowscy bojownikami ochrony przyrody ("Przyroda Pol." 1972, nr 6), Problemy ochrony przyrody na terenach rekreacyjnych południowej części województwa krakowskiego ("Chrońmy Przyr. Ojcz." 1973, nr 4) oraz wsp. z Kazimierzem Zabierowskim: Zakopane a ochrona przyrody Tatr i Podhala (w zbior. monografii "Zakopane, czterysta lat dziejów", t. 2, Za. 1991).Inne jego prace dotyczą Bieszczad i Ojcowskiego Parku Narodowego. Zajmuje się też ogólną edukacją ekologiczną.

---