rowy grzbietowe (graniowe). Podłużne zagłębienia wzdłuż niektórych
grzbietów Tatr Zach., a także w Małym Kościelcu i na Wołoszynie w Tatrach Wys.
Niekiedy w Tatrach Zach. bywają też poniżej grzbietu rowy zboczowe czyli
stokowe.
R.g. są różnej długości: od kilkunastu do kilkuset m, głęb. od 1 do 30 m,
szer. od kilku do stu m. Największy, » Hliński Rów leży między Kamienistą a
Smreczyńskim Wierchem. Rowy te powstają w obrębie różnych skał krystalicznych i
metamorficznych: gnejsów, amfibolitów, łupków biotytowych, granitów aplitowych
itp.
Dawniej przypuszczano, że r.g. są pochodzenia tektonicznego, obecnie uważa
się, że powstanie ich jest związane ze strefą spękań płaskich grzbietów górskich
przy udziale wietrzenia fizycznego. Za okres powstawania r.g. przyjmuje się na
ogół okres postglacjalny.
Lit. - Jerzy Młodziejowski: Zjawiska tektoniczne na grzbietach Tatr
Zachodnich. "Wiad. Służby Geogr." 8, 1934, nr 1. - Wojciech Jaroszewski:
Rowy grzbietowe w Tatrach. "Rocz. Pol. Tow. Geol." 1965, nr 2. - Maria
Baumgart: Geneza i rozwój rowów grzbietowych w Tatrach Zachodnich.
"Zeszyty Nauk. UJ" nr 166, 1967.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
