pstrąg

pstrąg (Salmo trutta m. fario), z rodziny łososiowatych (Salmonidae). Ryba barwy ciemnooliwkowej w drobne czerwone plamki, zamieszkująca chłodne i bystre wody górskich potoków.

Jedynie p. potokowy czyli strumieniowy (Salmo trutta m. fario) jest rodzimy w Tatrach. Poza potokami występuje tylko w dwóch jeziorach: w Morskim Oku i Popradzkim Stawie, gdzie ma najwyższe naturalne stanowiska. Niektórzy ichtiologowie uważają nawet, że w Morskim Oku wytworzyła się lokalna odmiana p. potokowego. W Czarnym i Zielonym Stawie Gąsienicowym pstrągi nie są rodzime, lecz wprowadzone sztucznie; zresztą i Morskie Oko jeszcze przed I wojną świat. dorybiano sztucznie obcymi gatunkami. M.in. wprowadzono tam p. tęczowego (S. irideus), p. jeziorowego alpejskiego (S. trutta m. lacustris), troć (S. trutta), p. źródlanego (S. fontinalis). Utrzymał się jednak prawdopodobnie tylko ten ostatni i to w formie głodowej, skarlałej, w której to formie zdarzają się i rodzime p. potokowe. Żywią się one zasadniczo owadami, kiełżami, małymi rybkami, w Morskim Oku jednak z braku wystarczającego pożywienia (jezioro oligotroficzne, zob. stawy) nauczyły się chwytać i zjadać rzucane im przez turystów: bułki, chleb, ziemniaki, jajka itp. To niewłaściwe pożywienie odbija się jednak ujemnie na zdrowotności pstrągów, które ulegają często różnym chorobom. Przeciętna wielkość pstrągów tatrz. wynosi ok. 30 cm, waga - kilkadziesiąt dkg do 1 kg. Wyjątkowo zdarzają się większe i cięższe. Ostatnio stwierdzono u p. niezwykłą wrażliwość węchową na substancje trujące zawarte w wodzie; prowadzi się badania, czy nie uda się wykorzystać tę właściwość p. jako b. czuły wskaźnik jakości wody, tzw. ichtiotest.

---