przepisy w parkach narodowych

przepisy w parkach narodowych. Ponieważ turystyka, uprawiana nieraz masowo przez ludzi nieświadomych zasad ochrony przyrody, mogłaby spowodować niebywałe zniszczenia w parkach nar., wprowadzono - oprócz propagandy i uświadamiania - szereg przepisów, których przestrzeganie obowiązuje każdego wkraczającego w obręb parku nar., a więc i w Tatry. Niestosowanie się do tych przepisów pociąga za sobą kary pieniężne, a nawet areszt lub obie kary łącznie. Przepisy takie są podobne we wszystkich parkach nar., oczywiście i w Tatrach. Dyrektor Tatrz. Parku Nar. (TPN) ogłosił w 1960 specjalne przepisy porządkowe obowiązujące na obszarze TPNu. Oto ważniejsze: Nie wolno zrywać i niszczyć ani wykopywać absolutnie żadnych, nawet najpospolitszych roślin na terenie parku; również płoszyć, gonić, chwytać, ani tym bardziej zabijać jakichkolwiek zwierząt w obrębie parku, nawet żmij, chyba że zachodzi konieczność samoobrony. W rzadkich wypadkach, w celach nauk. lub dla zachowania równowagi przyr., dozwolony jest odstrzał tylko przez personel parku na indywidualne zarządzenie dyrekcji parku.Nie wolno palić ognisk, chyba że zajdzie wypadek wyjątkowy i chodzi o życie ludzkie, a wtedy należy pamiętać o dokładnym wygaszeniu ognia przed odejściem. Nie wolno rzucać niezgaszonych papierosów i zapałek na ziemię. Wiele naszych lasów poszło z dymem z powodu bezmyślności turystów. Obozować można wyłącznie na wyznaczonych urzędowo terenach.Nie wolno zbaczać ze ścieżek, zwł. na stromych zboczach, także nie wolno robić skrótów zbiegając w poprzek zakosów ścieżki, gdyż odsłania się i kaleczy korzenie drzew i krzewów, wydeptuje darń i runo leśne, torując w ten sposób drogę spływającym wodom deszczowym, które zdzierają pokrycie gleby i rozmywają teren.Turyści chodzić mogą jedynie szlakami wyznakowanymi. Nie wolno zrzucać kamieni, bo można zranić, a nawet zabić idącego niżej turystę - trzeba pamiętać, że nawet po niedostępnych na pozór ścianach chodzą taternicy, i nigdy nie wiadomo, czy właśnie ktoś nie wspina się tam, gdzie bezmyślna i nieoględna ręka cisnęła kamieniem.Nie krzyczeć, nie śpiewać, nie hałasować i nie grać na jakichkolwiek instrumentach (łącznie z tranzystorami) - w górach powinna panować cisza i spokój, większość turystów pragnie ciszy po hałaśliwym życiu miejskim, hałasy płoszą zwierzynę, która ucieka i niepokojona źle się hoduje i mnoży; nade wszystko zaś w górach można krzykami i śpiewami zagłuszyć wołanie o pomoc i mimowoli stać się przyczyną czyjegoś nieszczęścia, a nawet śmierci; już bywały takie wypadki.W parkach nar. wszelkie odpadki i śmiecie należy po sobie zebrać i przy pierwszej okazji wrzucić do kosza na odpadki, a w ostateczności schować głęboko pod kamienie.W parkach nar., a więc i w Tatrach, nie wolno robić żadnych zbiorów, zielników, kolekcji owadów, kamieni itp., ani indywidualnych, ani szkolnych, ani nawet w trakcie studiów na wyższych uczelniach. Mogą to robić jedynie specjaliści-naukowcy i to tylko po uzyskaniu indywidualnego zezwolenia od dyrekcji parku.Ponadto należy zawsze stosować się w parkach do wskazówek pracowników parku, fachowych przewodników i członków Straży Ochrony Przyrody, którzy orientują się we właściwych w każdym terenie przepisach.Wycieczki zbiorowe mogą się udawać w Tatry jedynie pod kierunkiem uprawnionych przewodników tatrz. Podobny przepis obowiązuje we wszystkich parkach narodowych.Pełny tekst przepisów porządkowych dyrektora TPN z 1960 ogłosili w swej książce Jerzy Zembrzuski i Marceli Marchlewski: Tatrzański Park Narodowy (Wa. 1967). Podobne przepisy obowiązują na terenie TANAPu.

---