bodziszki

bodziszki (Geranium), z rodziny Bodziszkowatych (Geraniaceae). W Tatrach występuje kilkanaście gatunków b. Wszystkie odznaczają się drobniej lub grubiej dłoniasto wcinanymi liśćmi i owockami opatrzonymi długim wyciągniętym dzióbkiem. Przy dojrzewaniu owocki wraz z dzióbkiem rozpadają się na pięć części, przy czym poszczególne części dzióbka skręcają się ślimakowato i wraz z nasionami odskakują z impetem z rośliny macierzystej.

Niektóre b. mają piękne duże barwne kwiaty, inne są drobne i mało widoczne. Najczęstszy w Tatrach i na podtatrz. leśnych łąkach jest b. leśny (G. silvaticum) o dużych purpurowolila kwiatach pięciopłatkowych. Trafiają się czasem okazy z kwiatami wyłącznie żeńskimi, bezpręcikowymi, takie kwiaty są wybitnie mniejsze od zwykłych obupłciowych.Również piękne i duże niebieskie kwiaty posiada b. łąkowy (G. pratense), rosnący tylko po pd. i wsch. stronie Tatr, zwł. obficie w okolicy wsi Zdziar i nad Smokowcami.Nieco mniejsze kwiaty oryginalnego czarnofioletowego koloru ma b. żałobny (G. phaeum), dość pospolity w Tatrach i po ich pn. i po pd. stronie. Czasem przybiera charakter chwastu, np. w rowach po obu stronach drogi w pobliżu Kuźnic. Lubi też okolice schronisk tatrz., np. licznie występuje w pobliżu schroniska Szarotka (Plesnivec) w Dolinie do Siedmiu Źródeł w Tatrach Bielskich.Niezmiernie rzadki, ale bardzo piękny jest b. krwisty (G. sanguineum) o kwiatach karminowopurpurowych, rosnący nielicznie w okolicach Siwego Wierchu. Doskonale da się hodować w ogrodzie i rozrasta się w wielką kępę, obsypaną w lipcu gęsto kwiatami.I jeszcze jeden, b. cuchnący (G. robertianum), rzeczywiście odpowiadający swej brzydkiej nazwie: zerwany czy zgnieciony cuchnie obrzydliwie. Kwiaty ma dość drobne, różowe, nawet niebrzydkie. Bardzo pospolity, nieraz nabiera charakteru panoszącego się chwastu.

---