piętra klimatyczne

piętra klimatyczne. Według badań Mieczysława Hessa (1965) średnia roczna temperatura w Karpatach Zach. jest związana zarówno z wysokością n.p.m., jak i z wystawą zboczy, i stanowi wielkości stałe (w okresach wieloletnich), obrazujące strefowy układ klimatyczny, tzw. piętra klimatyczne.

Liczba pięter klimatycznych w danym masywie górskim jest zależna i od wysokości n.p.m. danego masywu i od wzniesienia n.p.m. jego podstawy (podnóża). Im wyżej leży podstawa oraz im wyższy jest ów masyw, tym pięter klimatycznych będzie więcej.

W Karpatach Zach. wyróżnionych jest sześć takich pięter; w Tatrach istnieją wszystkie oprócz najniższego, ale np. w niektórych częściach Beskidów są zaledwie trzy.

Układ tych pięter w Tatrach jest następujący (kolejno nazwa piętra klimatycznego, średnia wieloletnia temperatura roku, wysokość piętra n.p.m. na pn. stokach Tatr, a w nawiasach na pd. stokach):

1. Piętro umiarkowanie ciepłe: od 6 do 8 C; w Tatrach tego piętra brak.

2. Piętro umiarkowanie chłodne: od 4 do 6 C, od podnóży do 1150 m (od podnóży do 1200 m).

3. Piętro chłodne: od 2 do 4 C, od 1150 do 1550 m (od 1200 do 1650 m).

4. Piętro bardzo chłodne: od 0 do 2 C, od 1550 do 1850 m (od 1650 do 2050 m).

5. Piętro umiarkowanie zimne: od -2 do 0 C, od 1850 do 2200 m (od 2050 do 2350 m).

6. Piętro zimne: od -4 do -2 C, od 2200 m do szczytów (od 2350 m do szczytów).

Granice p.k. w zasadzie pokrywają się z granicami » pięter roślinności, jednak niezupełnie, gdyż rozmieszczenie roślin zależy wprawdzie gł od klimatu, ale również od in. czynników.

Lit. - Mieczysław Hess: Piętra klimatyczne w polskich Karpatach Zachodnich. Kr.1965.

---