bniec czerwony (Silene dioica, Melandrium rubrum), z rodziny
Goździkowatych (Caryophyllaceae). Roślina pospolita w Tatrach, wysoka do
kilkudziesięciu cm, o eliptycznych dużych, zaostrzonych na wierzchołku liściach
dość silnie owłosionych. Kwiaty o pięciu głęboko dwudzielnych płatkach koloru
karminowego tkwią w dużym gruszkowatodzwonkowatym, nieco rozdętym kielichu. Są
to - podobnie jak krewniak b.c. bniec biały - rośliny rozdzielnopłciowe i
dwupienne. B.c. rośnie na polankach leśnych, w zaroślach, na halach wśród ziół i
bujnych traw, tak na wapieniu jak i na granicie. Najwyżej na wapieniu dochodzi
do 2079 m na Krzesanicy, na granicie do 2030 m w Wyżnim Czarnostawiańskim Kotle.
W wyższych położeniach występuje u b.c. forma wielkokwiatowa (forma
grandiflora). Oba bniece kwitną od czerwca prawie całe lato. Rzadko można w
Tatrach spotkać mieszańca bnieca białego z bniecem czerwonym, jest on barwy
różowej.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
