Muzeum Spiskie w Lewoczy

Muzeum Spiskie w Lewoczy; Spišské múzeum v Levoči. S. W 1883 w Lewoczy zostało zawiązane Spiskie Tow. Hist. (węg. Szepesmegyei történelmi társulat, niem. Zipser Historische Gesellschaft), które na swym pierwszym zebraniu organizacyjnym postanowiło założyć muzeum. Otwarto je w 1886, jako trzecie z kolei na Spiszu (po muzeach w Wielkiej i Popradzie).

Mieściło się w ratuszu lewockim, a zbiory jego składały się początkowo ze starej broni i in. eksponatów związanych z historią Lewoczy, ale potem rozszerzono zasięg zainteresowań na cały Spisz. Pierwsza wojna świat., a później upadek Spiskiego Tow. Hist. zahamowały rozwój muzeum.

Nowa era w życiu muzeum rozpoczęła się dopiero w 1937, a była ona dziełem jego kierownika, Alexandra Škarvana. W roku tym muzeum otrzymało gmach dawnego arsenału miejskiego, gdzie otwarto je dla publiczności na wiosnę 1938.

Było tam 9 pomieszczeń wystawowych z eksponatami dotyczącymi historii Spisza (gł. Lewoczy), ludoznawstwa, sztuki kośc., ceramiki spiskiej itd. Była też galeria obrazów. Zbiory archeol. nie były wystawione. W 1937 zbiory muzealne zawierały 1284 pozycje inwentarzowe, a w 1946 już 3390. Dalsze dwa pomieszczenia w muzeum zajmowały zbiory prywatne (wielką bibliotekę i zielnik) Viktora Greschika.

W 1955 zaczęto przenosić muzeum do zabytkowego ratusza lewockiego, który w całości przeznaczono na muzeum, a reszta zbiorów pozostała w dawnym budynku. Projektowało się zorganizowanie działu przyrodniczego. W zbiorach Muzeum Spiskiego (także w archiwum) znajdują się materiały dotyczące Tatr i Podtatrza.

---