Książkiewicz Marian (22 II 1906 Kraków - 16 II 1981
tamże). Geolog (studia na UJ, dr 1929), prof. UJ 1946-51 i 1958-81, prof. AGH
1951-58, czł. PAN (1952). W czasie II wojny świat. służył w WP we Francji i
Anglii.
Był jednym z najlepszych znawców geologii Karpat i Podkarpacia, zwł. fliszu karpackiego
. Jego badania dotyczyły m.in. Pienińskiego Pasa Skałkowego oraz
Babiej Góry i jej regionu.
Geologią Tatr
zajmuje się w swych pracach o całych
Karpatach, np. Jednostki strukturalne łuku karpackiego (w pracy zbior.
"Regionalna geologia Polski" t. 1, zeszyt 2, Kr.1953), Karpaty (w pracy
zbior. "Budowa geologiczna Polski", t. 4, cz. 3, Wa.1972), a także jako autor
odpowiednich rozdziałów w podręczniku uniw. Zarys geologii Polski
(Wa.1952, współautor książki Jan Samsonowicz; wyd. 2 w 1953, wyd. ros.: Moskwa
1956). Sporo wiadomości o geologii Tatr daje też K. w swym podręczniku uniw.
Geologia dynamiczna (Wa.1951 i 5 nast. wydań
rozszerz.).K. ogłosił również kilka życiorysów geologów, m.in. związanych z
Tatrami, jak Maurice Lugeon , Władysław Szajnocha , Hugo Zapałowicz .
