Kossak Wojciech (31 XII 1856 Paryż - 29 VII 1942
Kraków), syn malarza » Juliusza Kossaka .
Malarz (studia w krak. SSP 1871-73, w Monachium 1874-76 i Paryżu 1877-83).
Twórczość głównie o tematyce batalistycznej, myśliwskiej i portrety. Wystawiał w
kraju od 1877 i za granicą od 1878. Mieszkał stale w Krakowie od 1884, ale w
1895-1902 przebywał dużo w Berlinie, gdzie był nadwornym malarzem ces. Wilhelma
II. W 1915-19 był prof. w warsz. SSP.
Był miłośnikiem Zakopanego i często tam przebywał od 1880 do 1935, uprawiając
początkowo turystykę czy nawet (na ówczesną modłę) taternictwo.
Z wystaw znane są dwa jego obrazy o tematyce tatrz. czy podh.: Z
Zakopanego (w 1881) i Pieśń o zbóju Janosiku (w 1883), a ponadto
kilka reprodukcji jego tatrz. rysunków znajduje się w jego książce
Wspomnienia (Kr. 1913, a po niem. pt. Erinnerungen, Berlin 1913 i
drugie wyd. pol.: Wa. 1971). Jest tam rozdział Zakopane, w którym są
opisane dwie wycieczki w Tatry z Tytusem Chałubińskim
.W latach międzywojennych
K. miał pracownię malarską w Zakopanem i znowu malował obrazy o motywach podh. i
tatrz. Pośmiertnie opublikowano jego Listy do żony i przyjaciół 1883-1942
(Kr., Wr. 1985, t. I-II); jest tam sporo o sprawach
zakop. i tatrz., m.in. w związku ze sporem
granicznym o Morskie Oko . Jedną z córek K. była poetka Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
, drugą pisarka Magdalena Samozwaniec, a synem malarz
Jerzy Kossak.
