Kłoniecki Edward (16 VII 1890 Studzieniec k.
Warszawy - 9 XI 1956 Zakopane ).
Nauczyciel, literat. W 1925-26 uczył w szkole podst. w Nowym Bystrem na Podhalu , a w 1926-50 w Zakopanem, w którym
bywał już wcześniej, od 1922. W czasie II wojny świat. uczestniczył w Zakopanem
w tajnym nauczaniu.
Jego wiersze (wiele o tematyce tatrz.) w 1922-39 ukazywały się często w
czasopismach zakop. ("Głos Zakop. ", "Tyg. Zakop. ", "Zakopane " i in.), w "Gazecie Podh. ", a także w ogólnokrajowych
czasopismach młodzieżowych i in. (np. "Iskry", "Płomyk", "Orlęta", "Młody
Polak", "Skaut", "Dziś i Jutro").
Pisywał też artykuły na tematy zakop. i podh., m.in.
kulturalne (o Janie Kasprowiczu , Orkanie , Tadeuszu Malickim , Janie Gąsienicy-Szostaku ), także opowiadania.
W 1934-35 był jednym z założycieli i redaktorów szkolnego czasopisma zakop. "Młody Taternik ", które z taternictwem
nie miało nic
wspólnego.
K. wydał też dwa zbiorki swych wierszy: Świat się budzi (Sosnowiec
1919) i Kwiaty młodości (Za.1933); w tym drugim jest trochę wierszy
tatrz., np. Krokus , Gencjany , Staw Smreczyński , ale większość jego
obfitej poezji tatrz. jest rozsiana po czasopismach.
