Jávorka Sándor A. (12 III 1883 Hegybánya, obecnie
Štiavnické Bane k. Bańskiej Szczawnicy - 28 IX 1961 Budapeszt).
Wybitny botanik węg., od 1905 pracownik, a potem także kier. oddziału bot.
Węg. Muzeum Nar. w Budapeszcie do 1940, od 1936 czł. Węg. Akad. Nauk, autor
ponad 200 prac bot., znawca flory karp. i bałkańskiej.
Wiele z jego drobniejszych prac dotyczy częściowo lub w
całości Tatr i Podtatrza
, np. A Trichophorum génusz fajai hazánkban ("Bot. Közlem."
1912), Kisebb megjegyzések és újabb adatok (tamże 1922), Apró
közlemények a magyar flóra köréből (tamże 1923), Alnus incana var. nova
("Acta Biol. Szeged" 1934).
Do jego najważniejszych dzieł należy Magyar Flora (Flora Hungarica)
(Bp. 1925), obejmująca (tylko w tym pierwszym wydaniu) całe dawne Węgry, a
więc także Tatry i Podtatrze. Uzupełnieniem tego dzieła jest tegoż autora duży
atlas roślin: A magyar flóra képekben, Iconographia florae hungaricae
(Bp. 1929-34). J. jest również autorem monografii o wybitnym botaniku węg.:
Kitaibel Pál (Bp.1957).
Pop.-nauk. książka J., Erdő mező virágai (Bp.1950, 1955) w swym słow.
wydaniu, Kvety lesov a lúk (Br.1959, 1965, 1973), została przez Jana Futáka
dostosowana do roślinności Słowacji, także Tatr.