Husz David (28 XI 1813 Poprad - 21 I 1889 tamże).
Spiskoniem. przemysłowiec i działacz społeczny.
W 1868 założył w Popradzie tzw. Park Husza (Huszov park;
Park Husz, Huszpark; Husz-park) i stopniowo go rozbudowywał aż do 1884. Było to
małe osiedle turystyczno-kuracyjne, ważne w owych latach jako punkt wypadowy do
zwiedzania Tatr
. Park Husza oprócz parku składał się z zakładu wodoleczniczego, restauracji
oraz kilku domów z pokojami dla kuracjuszy i turystów.
Gdy w 1882 Węg. Tow. Karp. (MKE) przeniosło swe zbiory
muzealne do Popradu, zostały one tam w 1883-86 prowizorycznie wystawione w
budynku użyczonym bezpłatnie przez H. Na gruncie darowanym przez H. i urząd
miejski, MKE w 1886 wzniosło gmach swego Muzeum
Karpackiego (obecnie mieści się tam Muzeum Podtatrzańskie ). Muzeum to było stale
wspierane finansowo przez H. Przy wejściu do ogrodu tego muzeum postawiono w
1913 pomnik, by upamiętnić zasługi H., który ponadto w różny sposób wspierał
działalność MKE, np. w 1875 przy budowie jego pierwszego schroniska tatrz., Różanki na Smokowieckiej Kazalnicy
.
Po śmierci H. jego Park Husza zaczął podupadać z powodu
konkurencji rozwijających się uzdrowisk u samego podnóża Tatr (Smokowce i inne),
ale jeszcze przez szereg lat służył turystom udającym się w Tatry i dotrwał do I
wojny światowej. W niem. i węg. nazewnictwie tatrz. został H. upamiętniony
nazwami Huszhügel i Husz-domb dla grzbietu Limbowiec w Mięguszowieckiej Dolinie
.