hawiarskie, drogi. W gwarze podh. są to drogi górn. (» hawiarz), które
zachowały się w Tatrach z czasów, gdy rozwijało się tu » górnictwo. Prowadziły
one od bani czyli kopalń, nieraz położonych wysoko w górach, do hut leżących
niżej, już w strefie leśnej.
Dziś z kopalń i osad górn. pozostały ślady przeważnie tylko w postaci nazw
miejscowych (Banie, Baniste, Podbańska, Huciska, Kuźnice itd.); tu i owdzie
zobaczyć można zarastające hałdy i już rzadkie, z roku na rok coraz bardziej
zapadające się sztolnie. Natomiast wiele d.h. zachowało się w dość dobrym
stanie. Niektóre z nich przetrwały dzięki temu, że były konserwowane do in.
celów gosp. (leśnych, past.), lub jako trasy tur., ale inne - choć zarośnięte
trawą - zachowały się na dużych odcinkach w doskonałym stanie, mimo że od dawna
wyszły zupełnie z użycia; nieraz nie figurują też na żadnej mapie.
Najbardziej znane d.h. są na górze Ornak (z obu stron), w Miętusiej Dolinie
(z Miętusiego Przysłopu w kierunku Kobylarza) oraz Droga pod Reglami, zwana
dawniej Żelazną Drogą (wożono nią rudę żelazną do Kuźnic). Dzisiejsza ścieżka
tur. z Doliny Jaworzynki na Przełęcz między Kopami też prowadzi początkowo drogą
hawiarską (która idzie pod Kopę Magury). Podobnie początkowa część ścieżki do
Magurskiej Jaskini.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81