Bajo Ivan (XI 1935). Słow. taternik i alpinista, psycholog (dr),
publicysta, karykaturzysta, jeden z bardziej czynnych działaczy (1967-78) w
słow. i czechosł. organizacjach tatern. i alpin., m.in. w zakresie
szkolenia.
W Tatrach był b. aktywny w lecie i zimie, przeszedł liczne drogi o wielkich
trudnościach, także pierwsze wejścia jak środk. depresją pn.-wsch. ściany
Pośredniej Grani (w 1962) i pd. ścianą Pośredniego Jastrzębiego Kopiniaka
(1962), a w zimie np. prawym żebrem pn.-wsch. ściany Pośredniego Gierlachu
(1960) oraz lewym filarem i środk. częścią pn. ściany Jaworowego Szczytu (1961 i
1963). Wspinał się też w Alpach (1964 i 1968) i na Kaukazie (1959).
Od 1958 ogłosił liczne artykuły (także utwory
beletrystyczne) o różnorodnej tematyce tatern. i alpin. w czasopismach
"Horolezec", "Krásy Slov.", "Iamesák", "Vys. Tatry" i in., a także ok. 250
karykatur obrazujących sceny z życia taterników i alpinistów, we wspom. czasopismach i w książce Smiech na
lane (Br. 1977). Jest on też współautorem publikacji Previsnutá revue
(Br. 1971) i podręcznika Horolezectvo (Br. 1972).