Geyer Julius G. (15 IX 1828 Bielsko-Biała - 28 IX
1900 Nowa Wieś Spiska). Przyrodnik, pedagog, działacz MKE. Pochodził z niem.
rodziny z Bielska-Białej (ojciec był tkaczem i farbiarzem), która w 1840
przesiedliła się na Spisz do Lubicy k. Kiezmarku.
Po uzyskaniu matury w liceum kiezm. Geyer uczestniczył w
walkach rewol. 1848-49 po stronie węg. i był ciężko ranny pod Buszowcami k. Białej Spiskiej
.
Potem uczył prywatnie w różnych rodzinach, m.in. na Orawie i Spiszu, w 1858-59
studiował nauki przyr. w Wiedniu na uniw. i w muzeach, następnie był prof.
przyrody w gimnazjach w Rożniawie 1859-71 i Nowej Wsi Spiskiej 1871-98. Był b.
czynnym działaczem spiskiego związku nauczycieli.
W swoich kolejnych miejscach pracy, a także na Podtatrzu i w Tatrach przez
wiele lat prowadził obserwacje meteor., zoofenologiczne i in., zajmował się
ochroną przyrody, zwł. lasów. Wśród jego licznych prac z tych dziedzin są np.:
Zoophaenologische Beobachtungen ("Jahrb. UKV" 1875 i 1876, o motylach z
Tatr i Podtatrza), Schutz dem Walde und seinen nützlichen Bewohnern
("Zipser Bote" 1876, nry 44-47, o ochronie lasów i konieczności ograniczenia
wypasu w Tatrach), Beiträge zur Physiologie des Alpen-Murmelthieres (Arctomys
marma L.) ("Jahrb. UKV" 1885, obserwacje świstaków trzymanych w niewoli),
Meteorologisches ("Zipser Bote" 1892, nr 35, o zimnym lipcu 1892 ze
śniegiem w Tatrach, wskutek czego ginęły tam owce).
Od 1874 G. był członkiem Węg. Tow. Karp. (MKE) i przez
wiele lat jego b. aktywnym działaczem, m.in. członkiem komitetu redakc. rocznika
MKE w 1879-99 oraz członkiem zarządu MKE i jego komisji muzealnej. Współdziałał
przy zakładaniu Muzeum Karp. w Popradz
i wzbogacał jego zbiory zoologiczne. O
szerokich zadaniach tego muzeum oraz o projekcie izb muzealnych w różnych
miejscowościach Spisza pisał pt. Ein kleiner Beitrag zum Karpathen-Museum
("Zipser Bote" 1881, nr 15).
