Filipkiewicz Stefan (28 VII 1879 Tarnów - 23 VIII
1944 Mauthausen). Malarz i grafik, od 1930 wykładowca i od 1937 prof. ASP w
Krakowie. Służył w Legionach Polskich (1914-17), a w czasie II wojny świat.
działał konspiracyjnie na Węgrzech, za co w 1944 został przez Niemców wywieziony
do obozu koncentr. w Mauthausen i tam zamordowany.
Malował głównie pejzaże (tatrz., podgórskie, nadmorskie i in.), ale także
martwą naturę. W jego twórczości rozróżnia się dwa okresy; z pierwszego pochodzą
krajobrazy o dużych wymiarach, często o zim. motywach tatrz., a w drugim malował
obrazy mniejszego formatu (nieraz na tekturze), m.in. obrazy chat góralskich i
błękitnych pasm górskich. Wśród jego licznych obrazów o tematyce tatrz. i podh.
można wymienić: Krajobraz tatrzański (1905), Poronin (1907),
Widok z Szaflar na Tatry w zimie, Szary dzień w Tatrach, Tatry w zimie, Widok
z Kozińca, Stary kościół w Poroninie, Jesiony w Olczy (1932), Odwilż w
Tatrach (1934). F. jest jednym
z najwybitniejszych wychowanków i przedstawicieli szkoły Jana Stanisławskiego
. Wystawiał często w Polsce (od 1899)
i za granicą (od 1903).
Opublikował wspomnienia ("Start" 1943, nr 6, czasopismo Komitetu
Obywatelskiego Uchodźstwa Pol. na Węgrzech).
