Władysław Żytkowicz był zawodnikiem klubu SN PTT. Zaczynał od startów w kategorii młodzików. W 1923 r. startował w biegu młodzików klasy "B" i zajął w nim ostatnie 6. miejsce. No tak, ale od czegoś trzeba zaczynać, więc z pewnością nie zraził się swoim niepowodzeniem i zaczął więcej trenować. Na jubileuszowych zawodach TTN w Zakopanem zwyciężył w biegu juniorów, a sukces swój powtórzył na zawodach "Sokoła" w Zakopanem. 18 stycznia 1925 r. Żytkowicz był 21. w biegu juniorów (w wieku 16-18 lat). W zawodach o Mistrzostwo Zakopanego (startował w nich w II klasie) był 4., a na skoczni w Jaworzynce zajął 12. miejsce. W klasyfikacji łącznej Mistrzostw Zakopanego zdobył 4. miejsce. W biegu rozstawnym sztafeta SN PTT Lankosz - Żytkowicz - Stanisław Motyka zajęła 1. miejsce. W 1926 r. na skokach w Jaworzynce zajął 2. miejsce w seniorach II klasy. W III zawodach o Mistrzostwo Zakopanego zwyciężył w skokach seniorów II klasy, przed Mietelskim z "Sokoła", Motyką i Lankoszem (obaj z SN PTT). Oddał skok na 20,5 metra, jeden z najdłuższych w konkursie[1]. Był też zwycięzcą konkursu skoków na Krokwi (24 stycznia 1926 r.), ponownie w kategorii seniorów II klasy (osiągnął skoki o długości 30, 28,5, 30,5 m), a więc znacznie poprawił się jeśli chodzi o długości skoków. Sądząc po wynikach był w końcówce lat 20. jednym z najlepszych seniorów w kraju. Startował też za granicą, w tym dwa razy na Zimowych Igrzyskach. Z początku kariery skakał słabiej, potem coraz lepiej (zwłaszcza w latach 1928-31). Nieźle biegał na nartach. W marcu 1926 r. był 2. w skokach na Krokwi, której sława zaczynała dopiero powstawać.
Przedstawiamy na początek wyniki tego zawodnika z Mistrzostw Polski, w których w skokach zdobył kilka medali. I tak w 1927 Władysław Żytkowicz był 5. w Mistrzostwach Polski w Zakopanem w skokach (trzeci z Polaków), w których najlepszy okazał się Franciszek Wende z HDW (Czechosłowacja), a trzeci był Józef Lankosz. W 1928 r. był czwarty, a skoki wygrał Bronisław Czech. Zajął też czwarte miejsce w kombinacji, 8. w biegu na 18 km. W 1930 r. ponownie 4. w kombinacji norweskiej i 6 w biegu na 15 km. W 1931 r. Żytkowicz zdobył srebrny medal w kombinacji norweskiej i drugi, także srebrny w biegu sztafetowym (pobiegła w składzie: Andrzej Krzeptowski II, Michał Stopka, Jan Skupień, Jan Marusarz i Władysław Żytkowicz)[2]. Rok później w sztafecie wywalczył brązowy medal (pobiegła w składzie: Stanisław Marusarz, Andrzej Marusarz, Jan Marusarz, Władysław Żytkowicz i Jan Dawidek. Był to z pewnością jeden z jego najlepszych sezonów sportowych. W późniejszych latach nie znajdujemy już informacji o jego jakiś wysokich pozycjach w zawodach o Mistrzostwo Polski.
Startował także poza granicami kraju. W 1927 r. Żytkowicz startował w konkursach skoków w Pontresinie, Klosters i Arosie w Szwajcarii (konkursy przeprowadzono na tych trzech obiektach od 14 do 24 stycznia 1927 r.). PZN wysłał na te zawody trzech zawodników: rekordzistę Krokwi Stanisława Gąsienicę-Sieczkę, Andrzeja Krzeptowskiego I i Władysława Żytkowicza. - Zawodnicy ci wzięli udział w trzech konkursach na najwybitniejszych skoczniach Engadinu i tournee przyczyniło się nie tylko do podniesienia ich klasy, ale przyczyniło się do wybitnego wzrostu zainteresowania sportem polskim i jego wynikami wśród zagranicznych sfer sportowych[3]. Na skoczni w Pontresinie nasi zawodnicy byli o krok od zwycięstwa. Sieczka zakończył skok 60-metrowy przypadkowym dotknięciem zeskoku ręką i to pozbawiło go zwycięstwa lub miejsca w czołówce. Polacy zajęli odpowiednio 8, 9 i 12. miejsce na 43. zawodników z 6. państw. Na następnym konkursie w Klosters Polacy wypadli już lepiej: 6. był Sieczka (36, 41, 44 m), 7. Krzeptowski I (28, 36, 38 m) i 8. Żytkowicz (36, 34, 36 m). Na skoczni w Arosie na 41 zawodników Polacy znowu byli w czołowej "10": 3. Sieczka (33, 35, 39 m), 5. Krzeptowski I (30, 33, 34 m), 7. Żytkowicz (26, 31 i 32 m). Tak więc szwajcarskie tournee zakończyło się dla zakopiańczyków dużym sukcesem. Polacy zaczynali się powoli liczyć na europejskich skoczniach, reprezentując na skalę europejską wysoki poziom.
[1] Wyniki konkursu skoków z III. Zawodów o Mistrzostwo Zakopanego – 16-17 stycznia 1926 r. zorganizowanych przez Oddział Narciarski zakopiańskiego Sokoła i pozostałe wyniki W. Żytkowicza za: Narciarstwo Polskie, t. 1 i t. 2., s. 21.
[2] Składy sztafet z Mistrzostw Polski za :Józef Zubek, Zestawienie narciarskich mistrzów Polski w latach 1920-1960, xero w zbiorach Autora.
[3] Narciarstwo Polskie, j. w., s. 227.