Wag; Váh; Waag; Vág. S. Rzeka będąca lw. dopływem Dunaju (k.
Komarna), a powstająca k. Królewskiej Ligoty na górnym Liptowie, na wys. 663 m,
z połączenia Czarnego Wagu (płynącego z Tatr Niżnich) z Białym Wagiem (który
powstaje w Tatrach Wysokich).
W dorzeczu Wagu znajdują się pd. stoki Tatr Wys. od Grani Soliska i Furkotnej
Doliny ku zach. po Cichą Dolinę Liptowską i całe pd. stoki Tatr. Zach., od tej
ostatniej doliny ku zach., aż do Hucianki i Kwaczanki. Ponadto w dorzeczu
liptowskiego odcinka W. są pd. stoki Choczańskich Wierchów oraz znaczna część
Tatr Niżnich i Wielkiej Fatry. W. opuszcza Liptów k. Królewian, gdzie jego duży
pr. dopływ, rz. Orawa wpada do niego na wys.430 m. Na lipt. odcinku W. znajduje
się wielkie sztuczne Liptowskie Jezioro.
Nazwę rzeki Wag wywodzono z łac. vagus, tj. błąkający się, zmienny,
niestały, w związku z tym, że na niektórych swych odcinkach rzeka ta często
wylewała i zmieniała swe koryto, ale to jest dowolna hipoteza. Najstarsza
zanotowana w dokumentach forma nazwy tej rzeki to Wag (r. 1086) i jest to
zapewne germańskie wąg (rzeka), przejęte potem przez Słowian, u Słowaków
jako Váh, a od nich przez Węgrów jako Vág.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81