Tylka-Suleja Andrzej (5 I 1855 Kościelisko - 8 IX 1915 Zakopane). Podh.
pisarz ludowy, jeden z pierwszych, którzy sami spisywali swoje utwory i starali
się o ich druk. W jego twórczości (w gwarze podh.) najważniejsze są opowiadania
(częściowo spisane na podstawie gawęd Sabały), obrazujące życie górali na
Podhalu i w Tatrach, np. Sabałów sen ("Prz. Zakop." 3, 1901, nr 45),
Tatarzy na Podhalu ("Gaz. Podtatrz." 2, 1904, nry 29-33), Z opowiadań
Sabały: Tomcik Myśliwiec (tamże 1904, nr 35 i 36). Jego liczne opowiadania
były drukowane i przedrukowywane w wielu czasopismach za jego życia i po
śmierci, także w antologiach pisarzy ludowych (np. Pigonia i Wnuka). Pisał też
wiersze, np. Gewont ("Lud" 16, 1910, nr 2) i widowiska teatralne, m.in.
Bajeczny świat Tatr. Pośmiertnie opublikowano jego autobiografię:
Andrzej Suleja sam o sobie ("Ziemia Podh." 3, 1938, nr 8). Czytać i pisać
nauczył go leśniczy Antoni Kocyan, gdy Suleja jako chłopiec pasł bydło w
Miętusiej Dolinie.
Lit. - Juliusz Zborowski: Andrzej Suleja. "Gaz. Podh." 3, 1915, nr 37.
- Włodzimierz Wnuk: Gawędy Skalnego Podhala. Wa. 1960 i wydania
następne.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
