Sokołowski Adam

Sokołowski Adam (12 IX 1898 Zakopane - 1 II 1984 Kraków), syn » Stanisława Sokołowskiego sen. Lekarz (UJ 1926, dr, w 1947 doc.), taternik, alpinista, działacz ochrony przyrody. W 1948-60 był zastępcą kierownika oddziału Instytutu Reumatologicznego w Krakowie, od 1960 dyrektorem tegoż, w 1956 został profesorem nadzw.

W 1917-18 służył w armii austr. na froncie w Albanii, w 1918 uczestniczył w obronie Lwowa, był w Wojsku Polskim do 1921.

Taternictwo uprawiał głównie w pierwszych latach okresu międzywoj. i był wtedy jednym z czołowych taterników i najlepszych wspinaczy. Po Tatrach chodził w towarzystwie swego brata Mariana oraz Stefana Makowskiego, Jana K. Dorawskiego, Kazimierza Piotrowskiego i in.

Dokonał szeregu pierwszych wejść, np.: pn. ścianą Koziego Wierchu (w 1921), lw. częścią wsch. ściany Mięguszowieckiego Szczytu (1924), pn.-zach. żebrem Zasłonistej Turni (1924), a w zimie: granią od Świnicy po Zawrat (1924), Granią Czarnych Ścian (1924), pn.-wsch. żlebem Świnicy (1925), z Mięguszowieckiego Kotła przez pn. ścianę na Mięguszowiecki Szczyt (1925), na Żabiego Mnicha (1925). Chodził też po Alpach (w 1934).

W 1925-27 był członkiem zarządu Sekcji Tur. PTT, potem jednym z gł. działaczy Sekcji Tatern. AZS w Krakowie, w 1932-35 jej ostatnim prezesem.Już w 1925 ogłosił w "Taterniku" kilka opisów nowych dróg tatern., a następnie szereg artykułów z zakresu taternictwa i alpinizmu: Taternictwo a profesjonalizm ("Tat." 17, 1933, nr 1), Z zagadnień higjeny w taternictwie współczesnem (tamże 17, 1933, nr 3-4), O chorobie górskiej (tamże 18, 1934, nr 1-2), Kilka uwag w sprawie aktualnych tematów (tamże 18, 1934, nr 3), Alpy Austrjackie jako najbliższy teren ekspansji polskiego sportu wysokogórskiego (tamże 19, 1934-35, nr 3).

Od 1934 pisał często również o sprawach ochrony przyrody, zwł. w Tatrach, np. Park Narodowy Tatrzański a turystyka górska ("Głos Narodu" 1934, nr 49), Dotychczasowy bilans walki o Tatrzański Park Narodowy ("Czas" 1934, nr 64), Dlaczego zwalczamy projekt kolei linowej w Tatrach ("Polska Zbrojna" 1934, nr 123), Ochrona przyrody a sport wysokogórski ("Tat." 18, 1934, nr 4), Skończyć z bezprawiem w Tatrach ("Głos Narodu" 1938, nr 111).

Po II wojnie świat. również ogłaszał w dziennikach artykuły w obronie przyrody tatrz. przed zagrożeniami ze strony planowanych urządzeń narc. i projektowanym wznowieniem pasterstwa, np. w 1974, 1978 i 1982.Zob. też: Sokołowszczyzna.

---