sinice

sinice (Cyanophyta ). Drobniutkie jednokomórkowe glony nie posiadające wyróżnionego z protoplazmy jądra i nie rozmnażające się płciowo. Są one bliskie bakteriom, a różnią się od nich gł. posiadaniem chlorofilu. Nazwa s. pochodzi stąd, że protoplazma obwodowa w komórce jest zabarwiona na kolor sinawy, zielonkawy lub czerwonawy i żółtawy. S. tworzą często kolonie, rozmnażają się przez rozszczepianie (podział), a niektóre z nich, żyjąc w symbiozie z grzybami, stanowią porosty.

Obecność s. nadaje barwę jeziorom tatrz. i w zależności od przeważających gatunków bywają jeziora błękitne, zielonawe, czerwonawe lub szarostalowe. Tak np. w Czarnym Stawie Gąsienicowym, Czarnym Stawie Kiezmarskim, Czarnym Stawie pod Rysami żyją s. Pleurocapsa polonica i P. minor, nadające wodzie tych jezior barwę tak ciemnobłękitną, że miejscami prawie czarną; kolor ten pochodzi od barwnika w komórce s., zwanego fikocyjanem; inne znów s. zawierające fikoerytrynę, np. Pleurocapsa aurantiaca, nadają wodzie barwę czerwonawą lub brunatnawą, jak w Czerwonym Stawku w Dolinie Pańszczycy.

W Tatrach żyje ponad 140 gatunków sinic, w wodzie, wśród wilgotnych poduszek mchów, na kamieniach i skałach zraszanych wodą, często w wielkich masach tworząc różnokolorowe warstwy, np. jasnofioletowa Gloeocapsa alpina, żółtawa Gloeocapsa dermochroa. Niektóre s. bardzo dobrze wytrzymują okresy suszy, zwłaszcza s. naskalne; wysychając tworzą twarde, skorupiaste nawarstwienia, na pozór martwe, które pod wpływem wilgoci "ożywają" i dalej rosną. Zob. też stawy.

---