Różycki Ludomir (18 IX 1883, nie 6 XI 1884, Warszawa - 1 I 1953 Katowice,
poch. w Warszawie na cment. powązkowskim w alei zasłużonych). Wybitny kompozytor
operowy i symfoniczny (konserw. warsz. 1904 i studia w Berlinie 1905-07), czł.
grupy kompozytorów Młoda Polska (z Mieczysławem Karłowiczem, Karolem
Szymanowskim, Grzegorzem Fitelbergiem i in.). Prof. Wyższej Szkoły Muzycznej w
Warszawie (1930-39) i Katowicach (1945-52).
W Zakopanem i Tatrach bywał od 1905, kiedy mieszkał u Witkiewiczów i spotykał
się ze Stefanem Żeromskim, Tadeuszem Micińskim, Mieczysławem Karłowiczem i
Stanisławem Przybyszewskim. O wrażeniach z wycieczek w Tatry pisał w listach,
które się zachowały i były częściowo publikowane.
Wśród twórczości kompozytorskiej R. jednym z najpopularniejszych utworów jest
balet Pan Twardowski (1920), którego fragmentem jest Taniec
zbójnicki z góralami. Wcześniejszy poemat
symfoniczny R. Pan Twardowski (1906) zaginął. R. skomponował też osobno
Tańce góralskie oraz pieśń do słów wiersza
Tadeusza Micińskiego Fioletowe góry. Pod koniec życia zabrał się do
komponowania baletu Janosik, ale już tego nie zrealizował.
Lit. - "SMP" 2, 1967 (Jan Prosnak i Władysław Malinowski). - Marcin Kamiński:
Ludomir Różycki. Bydgoszcz 1987.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
