Rekucki Michał

Rekucki Michał (2 IX 1884 Nowy Targ - 15 XII 1971 Kraków, poch. w Nowym Targu). Malarz i rzeźbiarz (krak. ASP 1907-12), portrecista i pejzażysta. Od 1909 wystawiał często w kraju (m.in. w Zakopanem) i za granicą (gł. w USA, zwł. w Chicago).

W czasie I wojny świat. walczył w armii austr. i jako jeniec ros. był wywieziony na Syberię; w 1921 wrócił do Polski. W 1924-59 mieszkał w Chicago, ale do wojny przyjeżdżał nieraz do Polski. W maju 1928 został członkiem zarządu nowo powstałego (i krótkotrwałego) Polsko-Amerykańskiego Tow. Tatrz. w Chicago.

W twórczości malarskiej i rysunkowej R. (zarówno w kraju jak i w USA) ważną pozycję zajmuje tematyka tatrz. i podh. (pejzaże, portrety, sceny rodzajowe). Jego obrazy tatrz. oprócz pejzaży przedstawiają sceny past., narc. i oparte na podaniach o śpiących rycerzach. Obrazy podh. R. są tematycznie b. różnorodne, m.in. portrety skrzypka Bartusia Obrochty i dudziarza Stanisława Mroza.

R. jako artysta był przede wszystkim malarzem, ale również rzeźbiarzem. Wśród jego rzeźb jest popiersie górala. Pomnik Władysława Orkana w Nowym Targu (odsłonięty w 1934) jest wspólnym dziełem R. i rzeźbiarza Stanisława Marcinkowa.

Wystawy pośmiertne R. odbyły się w Nowym Targu (1972), Chicago (1973) i Krakowie (1980). Najwięcej obrazów R. zachowało się w Muzeum Podh. w Nowym Targu.

Lit. - Michael Rekucki and his paintings. New York 1953 (z przedm. M. Rafacza i licznymi reprodukcjami obrazów Rekuckiego, także z Podhala i Tatr). - "PSB" 31, 1988-89 (Jan Skłodowski).

---